4. Ceza Dairesi Esas No: 2019/8411 Karar No: 2020/1174 Karar Tarihi: 20.01.2020
Hakaret - tehdit - Yargıtay 4. Ceza Dairesi 2019/8411 Esas 2020/1174 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Sanık, bir kişiyi tehdit ettiği ve hakaret ettiği gerekçesiyle Asliye Ceza Mahkemesi tarafından suçlu bulunarak mahkum edilmiştir. Ancak Temyiz Mahkemesi, sanığın tehdit suçunu oluşturduğunu kabul etmekle birlikte, mahkemenin hapis cezası kararının kanuni sonucu olan hak yoksunluklarının belirtilmemesi ve yeni düzenleme karşısında uzlaşma işlemi uygulanmadığı için kararı bozmuştur. Bozma sebepleri çerçevesinde sanığın hukuki durumunun tekrar değerlendirilip belirlenmesi gerektiği belirtilmiştir. Kanunlar açısından, kararda TCK'nin 106/1-2. ve 106/1-1. maddeleri, 53/1. maddesi, 5271 sayılı CMK'nın 253. maddesi ve uzlaşma hükümleri, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 2 ve 7. maddeleri, 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi ve 1412 sayılı CMUK'un 321. maddesi gibi maddeler geçmektedir.
4. Ceza Dairesi 2019/8411 E. , 2020/1174 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi SUÇLAR : Hakaret, tehdit HÜKÜMLER : Mahkumiyet
Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü: Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi. Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede; 1)Sanığın, katılanı "seninle görüşeceğiz, kendime söz ettim şikayet edeni yakacam, benden kork" şeklindeki sözlerle tehdit ettiğinin iddia ve kabul edilmesi karşısında, sanığın sözlerinin TCK"nın 106/1-2. cümlesinde düzenlenen sair tehdit suçunu oluşturduğu gözetilmeksizin, aynı Kanun"un 106/1-1. cümlesi gereği hüküm kurulması, 2)Kabule göre de; a)Sanık hakkında hükmolunan hapis cezalarının kanuni sonucu olarak, TCK"nın 53/1. maddesindeki hak yoksunluklarına karar verilmesi gerektiğinin gözetilmemesi, b)02/12/2016 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak aynı tarihte yürürlüğe giren 6763 sayılı Kanunun 34. maddesiyle değişik 5271 sayılı CMK"nın 253. maddesi ve maddeye eklenen fıkraya göre uzlaşma hükümleri yeniden düzenlenmiş ve sanığa isnat edilen TCK"nın 106/1. maddesi kapsamındaki tehdit suçunun uzlaştırma kapsamında bulunması, hakaret suçunun ise, suç tarihi itibariyle 5271 sayılı CMK’nın 253/3-son cümlesi uyarınca tehditle birlikte işlenmesi nedeniyle uzlaşma kapsamında bulunmadığının anlaşılması ve yeni düzenleme karşısında hakaret suçu yönünden de uzlaştırma önerisinde bulunulması gerektiği anlaşılmış olmakla, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu"nun 2 ve 7. maddeleri de gözetilerek, uzlaştırma işlemi uygulanarak sonucuna göre sanığın hukuki durumunun bu kapsamda tekrar değerlendirilip belirlenmesinde zorunluluk bulunması, Bozmayı gerektirmiş, sanık ..."nun temyiz itirazları bu nedenle yerinde görülmüş olduğundan, diğer yönleri incelenmeksizin HÜKÜMLERİN 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayarak sürdürülüp sonuçlandırılmak üzere dosyanın esas/hüküm mahkemesine gönderilmesine, 20/01/2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.