MAHKEMESİ : ANKARA BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ 20. HUKUK DAİRESİ


TÜRK MİLLETİ ADINA

Taraflar arasında görülen davada Ankara 3. Fikri ve Sınaî Haklar Hukuk Mahkemesince verilen 28/12/2016 tarih ve 2016/65 E. - 2016/528 K. sayılı kararın davacı vekili, davalı Kurum vekili ve davalı şirket vekili tarafından istinaf edilmesi üzerine, istinaf isteminin esastan reddine dair Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 20. Hukuk Dairesi"nce verilen 01/11/2018 tarih ve 2018/452 E. - 2018/1123 K. sayılı kararın Yargıtay"ca incelenmesi davacı vekili ve davalı Kurum vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, 6100 sayılı Kanun"un 369. maddesi gereğince miktar veya değer söz konusu olmaksızın duruşmalı olarak incelenmesi gereken dava ve işlerin dışında bulunduğundan duruşma isteğinin reddiyle dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili; müvekkilinin 2001/15955, 2002/01424, 2004/19343, 2005/09426, 2005/09428, 2011/101031, 2012/67625 sayılı "OLE+Şekil", "OLE+Şekil", "OLE+Şekil", "CAFE OLE", "OLE CAFE", "OLE", "OLE BY KOTON" ibareli tanınmış markaların sahibi olduğunu, davalının bu markalar ile karıştırma ihtimali bulunacak derecede benzer nitelikteki 2013/59608 sayılı "OLE" ibareli marka başvurusunda bulunduğunu, anılan başvuruya müvekkili tarafından yapılan itirazın, davalı TPMK."nın 2012-M-726 sayılı YİDK kararıyla kısmen reddedildiğini, başvurunun müvekkilinin markaları ile benzer olduğunu ve tümüyle reddinin gerektiğini, davalının başvurusunun iltibas yaratma ihtimalinin bulunduğunu, markanın ayırt edici niteliğine zarar vereceğini ileri sürerek TPMK YİDK."nın 2012-M-726 sayılı kararının iptalini, tescili halinde başvuru markasının hükümsüzlüğünü talep ve dava etmiştir.
Davalı Kurum vekili; kurum kararının usul ve yasaya uygun olduğunu savunarak davanın reddini istemiştir.Davalı şirket vekili; "OLE" ibaresinin İspanyolca "yüreklendirme, sevinç ünlemi" anlamına geldiğini ve diğer dillerde de yaygın kullanılan bir ibare olması nedeniyle kimsenin tekeline verilemeyeceğini, müvekkiline ait markanın yeşil renkli ve özgün bir yazı stili ile yazıldığını, "e" harfi üzerindeki çizginin yaprak şeklinde dizayn edildiğini, müvekkilinin bu ibareyi “Olive Leaf Extract” (Zeytin yaprağı özü) ibaresinin baş harflerinden oluşturduğunu, bu nedenle müvekkilinin markasının davacı markalarından farklı olduğunu savunarak davanın reddini istemiştir.
İlk derece mahkemesince, iddia, savunma, bilirkişi raporu ve tüm dosya kapsamına göre; taraf markalarının 556 sayılı KHK’nın 8/1-b bendi kapsamında benzer olduğu, dava konusu başvuru kapsamındaki 29 sınıf “Et, balık, kümes ve ev hayvanlarının etleri ile her nevi işlenmiş et ürünleri. Kuru bakliyat. Hazır çorbalar, bulyonlar. Zeytin, zeytin ezmeleri. Süt ve süt ürünleri (tereyağı dahil). Yenilebilir bitkisel yağlar. Kurutulmuş, konservelenmiş, dondurulmuş, pişirilmiş, tütsülenmiş, salamura edilmiş her türlü meyve ve sebzeler. Kuru yemişler. Yumurtalar, yumurta tozları.” ile itiraz gerekçesi 2005/09426, 2005/09428 sayılı “CAFE OLE” “OLE CAFE” ibareli markaların, tescil kapsamındaki “Yiyecek ve içecek hizmetleri” açısından benzer bulunduğu, davacı şirkete ait “OLE” esas unsurlu markaların tanınmışlığının ispat edilemediği, ayrıca davacı şirket markasının giyim sektöründe tanındığı iddia edildiğinden, bu sektör ile dava konusu marka başvurusunda yer alan ve davacı markalarının kapsamındaki mal ve hizmetlere benzer olamayan 5. sınıftaki emtiaların giyim sektörüne uzak, ilgisiz emtialar olduğu, bu nedenle 556 sayılı KHK."nın 8/4. maddesinin şartlarının somut olayda gerçekleşmediği, dava konusu başvurunun kötü niyetle yapıldığına dair delil bulunmadığı gerekçesiyle davanın kısmen kabulüne, TPMK YİDK."nın 2015-M-11764 sayılı kararının 29. sınıftaki "et balık, kümes ve av hayvanlarının etleri ile, her nevi işlenmiş et ürünleri, kuru bakliyat, hazır çorbalar, bulyonlar, zeytin, zeytin ezmeleri, süt ve süt ürünleri (tereyağı dahil) yenilebilir bitkisel yağlar, kurutulmuş, konservelenmiş, dondurulmuş pişirilmiş, tütsülenmiş, salamura edilmiş her türlü meyve ve sebzeler, kuruyemişler, yumurtalar, yumurta tozları" yönünden kısmen iptaline, davalı şirkete ait 2013/59608 sayılı başvuru markasının 29. sınıftaki belirtilen ürünler yönünden kısmen hükümsüzlüğüne karar verilmiştir.
Karara karşı davacı vekili, davalı Kurum vekili ve davalı şirket vekili tarafından istinaf yoluna başvurulmuştur.
Ankara Bölge Adliye Mahkemesince, tüm dosya kapsamına göre; davacı vekilinin ve davalılar vekillerinin istinaf başvurularının, davacının markalarının kapsamında 5. sınıf malların bulunmadığı gibi mahkemece görüşüne başvurulan bilirkişi raporunda, anılan sınıfta tescilli olduğu belirtilen, davacının itirazında dayandığı 2005/09428 numaralı markanın da gerçekte 5. sınıfta tescilli bulunmadığı, ayrıca davalı başvurusunda davacı markaları ile benzer görülmeyen 5. sınıf mallar yönünden mahkemece görüşüne başvurulan bilirkişi raporunda, davacı markalarının tanınmış olduğunun ispatlanamadığının, aksi kabul edilse bile 556 sayılı KHK"nın 8/4. maddesi koşullarının davacı yararına gerçekleştiğinin kabul edilemeyeceğinin bildirildiği, ilk derece mahkemesince verilen kararın usul ve esas yönünden kanuna uygun olduğu gerekçesiyle esastan reddine karar verilmiştir.
Bölge Adliye Mahkemesi kararı, davacı vekili ve davalı Kurum vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Yapılan yargılama ve saptanan somut uyuşmazlık bakımından uygulanması gereken hukuk kuralları gözetildiğinde İlk Derece Mahkemesince verilen kararda bir isabetsizlik olmadığının anlaşılmasına göre yapılan istinaf başvurusunun HMK"nın 353/b-1 maddesi uyarınca Bölge Adliye Mahkemesince esastan reddine ilişkin kararın usul ve yasaya uygun olduğu kanısına varıldığından Bölge Adliye Mahkemesi kararının onanmasına karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarda açıklanan nedenlerle, davacı vekili ve davalı Kurum vekilinin temyiz isteminin reddi ile Bölge Adliye Mahkemesince verilen kararın HMK"nın 370/1. maddesi uyarınca ONANMASINA, HMK"nın 372. maddesi uyarınca işlem yapılmak üzere dava dosyasının Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine, aşağıda yazılı bakiye 8,50 TL temyiz ilam harcının temyiz eden davacı ve davalı Kurum"dan ayrı ayrı alınmasına, 18/11/2019 tarihinde kesin olarak oybirliğiyle karar verildi.