Yargıtay - Tehdit - Yargıtay 4. Ceza Dairesi 2019/8443 Esas 2020/1172 Karar Sayılı İlamı

4. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/8443
Karar No: 2020/1172
Karar Tarihi: 20.01.2020

Tehdit - Yargıtay 4. Ceza Dairesi 2019/8443 Esas 2020/1172 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen bir hüküm, tehdit suçu nedeniyle mahkumiyetle sonuçlanmıştır. Temyize gidilmiş ve dosya incelendiğinde, 6763 sayılı Kanunun 34. maddesiyle değişik 5271 sayılı CMK'nın 253. maddesi ve ek fıkrası gereği, uzlaştırma işlemi uygulanması gerektiği belirtilmiştir. Ayrıca, sanığın sabıkasında hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararı bulunması ve CMK'nın 231/8. maddesine eklenen cümleye rağmen önceden verilen bu kararın hükmün açıklanmasını engellememesi nedeniyle hükmün açıklanmasından vazgeçilmemesi gerektiği açıklanmıştır. Mahkeme, bu nedenlerle hükmün bozulmasına karar vermiştir. Kararda yer alan kanun maddeleri ise şöyledir: 6763 sayılı Kanunun 34. maddesi, 5271 sayılı CMK'nın 253. maddesi, TCK'nın 106/1. maddesi, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 2 ve 7. maddeleri, CMK'nın 231/8. maddesi ve 6545 sayılı Yasanın 72. maddesi, 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi ve 1412 sayılı CMUK'nın 321. maddesi.

4. Ceza Dairesi 2019/8443 E. , 2020/1172 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Tehdit
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede;
1) 02/12/2016 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak aynı tarihte yürürlüğe giren 6763 sayılı Kanunun 34. maddesiyle değişik 5271 sayılı CMK"nın 253. maddesi ve maddeye eklenen fıkraya göre uzlaşma hükümleri yeniden düzenlenmiş ve sanığa isnat edilen TCK"nın 106/1. maddesi kapsamındaki tehdit suçunun uzlaştırma kapsamında bulunduğu anlaşılmış olmakla, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu"nun 2 ve 7. maddeleri de gözetilerek, uzlaştırma işlemi uygulanarak sonucuna göre sanığın hukuki durumunun bu kapsamda tekrar değerlendirilip belirlenmesinde zorunluluk bulunması,
2) Kabule göre de; sanığın sabıkasında görülen kararın hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına ilişkin olması, CMK’nın 231/8. maddesine 28.06.2014 tarihli ve 6545 sayılı Yasanın 72. maddesiyle “Denetim süresi içinde, kişi hakkında kasıtlı bir suç nedeniyle bir daha hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verilemez.” cümlesi eklenmiş ise de, daha önce verilen hükmün açıklanmasına geri bırakılmasına dair kararın kesinleşme tarihi itibariyle engel oluşturmaması karşısında, sanık hakkında "Sanık hakkında daha önceden hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verilmesine rağmen sanığın denetim süresi içerisinde yeniden suç işlediği anlaşıldığından" şeklindeki kanuni olmayan gerekçe ile hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına yer olmadığına karar verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ... müdafiinin temyiz itirazları bu nedenle yerinde görülmüş olduğundan, diğer yönleri incelenmeksizin HÜKMÜN 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayarak sürdürülüp sonuçlandırılmak üzere dosyanın esas/hüküm mahkemesine gönderilmesine, 20/01/2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.