Yargıtay 17. Hukuk Dairesi 2011/5904 Esas 2012/420 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Sulh Hukuk Mahkemesi

Taraflar arasındaki istirdat davasının yapılan yargılaması sonunda; kararda yazılı nedenlerden dolayı davanın kabulüne dair verilen hükmün davalı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği düşünüldü:

- K A R A R -

Davacı vekili, davalı tarafından sigortalı aracın tamiri nedeniyle başlatılan icra takibinde müvekkilinin adresi yerine başka bir yerde ödeme emri tebliğinin yapıldığı, icra baskısı sonucu müvekkili tarafından ödenen 7.040 TL"nin davalıdan ödeme tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.
Davalı vekili, sigortalı aracın müvekkili şirkete ait serviste tamir edildiğini, tamir bedelinin sigortalı tarafından ödenmediğini, davacının bu bedelden sorumlu olduğunu ileri sürerek davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, icra takibinin hukuki bir sebebe dayanmadığı gerekçesiyle davanın kabulü ile 7.040 TL tazminatın 29.03.2010 tarihinden itibaren işleyecek avans faizi ile birlikte davalıdan tahsiline karar verilmiş; hüküm, davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Mahkeme hükmü, davalı vekiline 23/03/2011 tarihinde tebliğ edilmiş, davalı vekilinin temyiz dilekçesi, 1086 Sayılı HUMK.’nun 437. maddesinde öngörülen 8 günlük yasal süre geçirildikten sonra 01/04/2011 tarihinde harç yatırılarak temyiz defterine kaydedilmiştir. Süresinden sonra yapılan temyiz istemleri hakkında mahkemece bir karar verilebileceği gibi, 01.06.1990 gün ve 3/4 Sayılı İçtihadı Birleştirme Kararı uyarınca, Yargıtay’ca da bu yolda karar verilebileceğinden, süresinden sonra verilen temyiz dilekçesinin reddi gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle davalı vekilinin temyiz dilekçesinin REDDİNE, peşin alınan harcın istek halinde temyiz eden davalıya geri verilmesine 23/01/2012 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.