Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2018/10346 Esas 2019/4989 Karar Sayılı İlamı

3. Ceza Dairesi
Esas No: 2018/10346
Karar No: 2019/4989
Karar Tarihi: 11.03.2019

Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2018/10346 Esas 2019/4989 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, bir kişi hakkında 6136 sayılı Kanunu'na muhalefet suçundan mahkumiyet ve hakaret suçundan mahkumiyet hükümleri vermiştir. İlk hüküm itiraz edilmeden onanmıştır. Ancak ikinci hükümde, sanık müdafi ve katılan vekili tarafından yapılan temyiz itirazları yerinde görülmüştür. Bu itirazlarda, sanığın kasten yaralama suçundan mahkumiyet hükmüne yönelik olarak cezasının TCK'nin ilgili maddelerine göre yanlış tayin edildiği belirtilmiştir. Ayrıca, Anayasa Mahkemesi'nin TCK'nin 53. maddesindeki bazı ibareleri iptal ettiğine dair kararının ihlal edildiği ileri sürülmüştür. Bu nedenle, hüküm bozulmuştur.
Kanun Maddeleri:
- 6136 sayılı Kanun
- TCK madde 53
- TCK madde 87/1-a ve 87/1-son yerine, TCK’nin 87/1-d ve 87/1-d- son maddesi
- TCK madde 86/1
- TCK madde 61
- 5237 sayılı TCK
- 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi
- 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi
- 6723 sayılı Kanun'un 33. maddesi

3. Ceza Dairesi 2018/10346 E. , 2019/4989 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
HÜKÜMLER : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü:
1) Sanık hakkında 6136 sayılı Kanunu"na muhalefet suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik sanık müdafi ve katılan vekilinin temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Yapılan yargılamaya, toplanan ve karar yerinde açıklanan delillere, mahkemenin kovuşturma sonucunda oluşan inanç ve takdirine, gösterilen gerekçeye ve uygulamaya göre sanık müdafi ile katılan vekilinin yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle hükmün istem gibi ONANMASINA,
2) Sanık hakkında hakaret suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik sanık müdafi ve katılan vekilinin temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih ve 2014/140 Esas, 2015/85 Karar sayılı kararı ile TCK"nin 53. maddesindeki bazı ibareler iptal edilmiş ise de; bu husus infaz aşamasında dikkate alınabileceğinden bozma nedeni yapılmamıştır.
Yapılan yargılamaya, toplanan ve karar yerinde açıklanan delillere, mahkemenin kovuşturma sonucunda oluşan inanç ve takdirine, gösterilen gerekçeye ve uygulamaya göre sanık müdafi ile katılan vekilinin yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle hükmün ONANMASINA,
3) Sanık hakkında kasten yaralama suçundan hükmolunan mahkumiyet hükmüne yönelik sanık müdafi ve katılan vekilinin temyiz itirazlarının incelenmesinde;
a) Katılanın organ zayıflamasına neden olur nitelikteki yaralanması nedeniyle sanığın cezasında artırım yapılan paragrafta uygulama maddesinin TCK’nin 87/1-a ve 87/1-son yerine, TCK’nin 87/1-d ve 87/1-d- son maddesi olarak gösterilmesi suretiyle; ve yine gerekçe ile hüküm arasında çelişki yaratacak şekilde yaşamı tehlikeye sokma suçundan ceza verilmesi,
b) Müştekinin hem duyu veya organlarından birinin işlevinin sürekli zayıflamasına neden olacak hem de ağır (5.) derece kemik kırığı oluşacak şekilde yaralandığı olayda; birden fazla nitelikli halin bir arada bulunması nedeniyle 5237 sayılı TCK"nin 3. maddesindeki orantılılık ilkesi ve TCK’nin 61. maddesi dikkate alınarak, TCK"nin 86/1. maddesince temel ceza tayin edilirken alt sınırdan uzaklaşılması gerektiğinin gözetilmemesi,
c) 5237 sayılı TCK"nin 53. maddesi gereğince hak yoksunları uygulanırken, Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 gün ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanan 08.10.2015 gün ve 2014/140 Esas - 2015/85 Kararının gözetilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafi ve katılan vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebeplerle, 6723 sayılı Kanun"un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca isteme aykırı BOZULMASINA, 11.03.2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.