MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Zimmet
HÜKÜM : Hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma suçundan mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelendi;
Zimmet suçundan zarar gören Hazinenin vekili aracılığıyla vermiş olduğu 22/12/2015 havale tarihli dilekçeyle davaya katılma isteminde bulunup hükmü temyiz ettiğinin anlaşılması karşısında, 3628 sayılı Kanunun 17 ve 18. maddeleri ile CMK"nın 237/2. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak davaya katılmasına, şikayetçi ... vekili 25/12/2015 havale tarihli dilekçesiyle hükmü sanık aleyhine temyiz etmiş ise de, bilahare vermiş olduğu 05/01/2016 havale tarihli olur ekli dilekçesiyle temyizden vazgeçtiği anlaşılmakla, incelemenin katılanlar ... ve kooperatif vekilleri ile C.Savcısı ve sanık müdafiin temyiz itirazlarıyla sınırlı olarak yapılmasına karar verildikten sonra gereği düşünüldü:
Sanığın görevsizlik kararına süresinden sonra vaki itirazı hakkında karar verilmemiş ise de; mahalde tek olan ağır ceza mahkemesince benimsenerek yargılama yapılması karşısında itirazın zımnen reddine karar verildiği kabul edilerek yapılan incelemede;
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine,
Ancak;
Sanığa ait daireye bir kısmı emaneten konulmuş olan kooperatife ait eşyaların talep edilmesine rağmen iade edilmemesi şeklinde oluşa uygun olarak sübutu kabul edilen eylemde sanık ile katılan arasında bir hizmet ilişkisinin bulunmadığı dikkate alınarak eylemin, TCK"nın 155/1. maddesinde düzenlenip hükümden sonra 02/12/2016 tarih ve 29906 sayılı Resmi Gazetede yayımlanarak aynı tarihte yürürlüğe giren 6763 sayılı Kanunun 34. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK"nın 253. ve 254. madde fıkraları gereğince uzlaştırma kapsamında kalan “güveni kötüye kullanma” suçunu oluşturacağı, 6763 sayılı Kanunun 34. maddesiyle 5271 sayılı CMK"nın 253. maddesinin 24 ve 25. fıkralarındaki uzlaştırma bürosuna ilişkin düzenleme dikkate alınıp, 5237 sayılı Türk Ceza Kanununun 2 ve 7. maddeleri de gözetilerek, uzlaştırma işlemi uygulanarak sonucuna göre sanığın hukuki durumunun bu kapsamda tekrar değerlendirilip belirlenmesinde zorunluluk bulunduğu gözetilmeden suç vasfında hataya düşülerek yazılı şekilde hüküm tesisi,
Kabule göre de;
Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 19/06/2007 tarih ve 2007/10-108 E. 2007/152 K. sayılı ilamında da belirtildiği gibi yasa koyucunun ayrıca adli para cezası öngördüğü suçlarda, hapis cezasının alt sınırdan tayini halinde mutlak surette adli para cezasının da alt sınırdan tayini gerektiği yönünde bir zorunluluk bulunmamakta ise de, yeterli ve yasal gerekçe gösterilmeksizin yasal metnin tekrarından ibaret gerekçelerle sanık hakkında adli para cezasının alt sınırın üzerinde 60 gün olarak tayin edilmesi,
..."nın kooperatif adına kamu davasına katılması karşısında katılan olarak kooperatifin gösterilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
Kanuna aykırı, O Yer C.Savcısı, sanık müdafiin, katılanlar ... ve kooperatif vekillerinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi de gözetilerek CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 21/06/2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.