Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma - Yargıtay 10. Ceza Dairesi 2019/4281 Esas 2020/357 Karar Sayılı İlamı

10. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/4281
Karar No: 2020/357
Karar Tarihi: 20.01.2020

Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma - Yargıtay 10. Ceza Dairesi 2019/4281 Esas 2020/357 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Batman Çocuk Mahkemesi, sanığın kullanmak için uyuşturucu madde bulundurmak suçundan mahkumiyetine karar verdi. Ancak mahkeme kararında eksik araştırma yapıldığı ve ekspertiz raporunun bulunmadığı belirtildi. Ayrıca, tedavi ve denetimli serbestlik tedbirine uyulmaması nedeniyle mahkumiyet kararı verilmesine rağmen, tebligatın iade edildiği için bu tedbiri uygulama imkanı bulunmadığı ortaya çıktı. Bu nedenlerle, mahkeme kararı yasa aykırı olarak bozuldu. Mahkeme kararında bahsi geçen kanun maddeleri: Tebligat Kanunu'nun 21/2. maddesi ve 35. maddesi.

10. Ceza Dairesi 2019/4281 E. , 2020/357 K.

"İçtihat Metni"

Mahkeme : BATMAN Çocuk Mahkemesi
Suç : Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma
Hüküm : Tedavi ve denetimli serbestlik tedbirine uyulmaması üzerine mahkûmiyet

Dosya incelendi
GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ:
1- Sanıktan ele geçirilen suç konusu madde ile ilgili ekspertiz raporunun aslı veya onaylı örneğinin getirtilerek denetime imkan verecek şekilde bu dosya içerisinde bulundurulması gerekirken, eksik araştırma ile hüküm kurulması,
2- Kabule göre; kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma suçundan dolayı hükmedilen tedavi ve denetimli serbestlik tedbirinin infazına ilişkin Bakırköy Denetimli Serbestlik Müdürlüğünün çağrı yazısının sanığın bilinen en son adresi ve MERNİS adresi olan "Karayolu Küme Evleri Site Mah. No:6 Merkez/ BATMAN" adresine tebliğe çıkarıldığı, ancak iade edildiği, sonrasında Tebligat Kanununun 21/2. maddesine göre tebliğe çıkarılması gerekirken, sanığın MERNİS adresine yapılan tebligatın iade edilmesi nedeniyle aynı adrese Tebligat Kanununun 35. maddesi uyarınca tebligat yapılmasından sonra denetimli serbestlik dosyasının kaydının kapatılarak gönderildiğinin anlaşılması karşısında; 18/06/2013 tarih, 2012/402 esas ve 2013/98 karar sayılı tedavi ve denetimli serbestlik tedbiri kararının infazının devamına karar verilmesi gerektiği gözetilmeden mahkûmiyet kararı verilmesi,
Yasaya aykırı, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu nedenle yerinde olduğundan, hükmün BOZULMASINA, 20/01/2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.