MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Sahte fatura düzenlemek
HÜKÜM : Mahkumiyet, beraat

1-Sanık hakkında 2008 takvim yılında sahte fatura düzenlemek suçundan verilen mahkûmiyet hükmüne yönelik sanık müdafiinin temyiz taleplerinin incelenmesi:
Dairemizce de benimsenen Yargıtay Ceza Genel Kurulu"nun 08.11.2018 tarihli 2018/427 Esas ve 2018/517 Karar sayılı ilamı ile sahte fatura düzenleme ve kullanma suçlarında suça konu faturaların, 213 sayılı VUK"nin 230. maddesine göre yalnızca unsurlarının tespiti amacıyla incelenmesinde zorunluluk bulunmadığı; Ticaret Sicil Gazetesine göre şirketin yetkilisinin sanık olduğunun belirtildiği, işçisinin olmayıp vergi borcunun ödenmediği ve Ba- Bs formlarından 2008 takvim yılında Ba’da 43 adet belge düzenlediğini bildirimine karşın Bs formlarında 267 adet belge bildirimi yapılıp 2.759.085 TL miktarlı alım yapıldığının tespit edildiği anlaşılmakla, 5271 sayılı CMK"nin 217. maddesi uyarınca duruşmadan edindiği kanaate göre delilleri değerlendirip suçun sübutu yönünden vicdani kanıya ulaşan Mahkemenin takdir ve kabulünde bir isabetsizlik görülmediğinden, tebliğnamedeki bozma isteyen düşünceye iştirak edilmemiş, 5237 sayılı TCK"nin 53. maddesinde düzenlenen hak yoksunluklarının, Anayasa Mahkemesi’nin 08.10.2015 tarihli 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararı da dikkate alınarak infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüş, sanığın 2008 takvim yılında birden fazla sahte fatura düzenleme şeklinde gerçekleşen eylemine ilişkin olarak, TCK"nin 43. maddesi uyarınca zincirleme suç hükümleri uygulanmayarak eksik ceza tayini aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Yargılamanın hukuka uygun olarak yapıldığı, iddia ve savunmada ileri sürülen hususların gerekçeli kararda gösterilip tartışılarak değerlendirildiği, fiilin sanık tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, suç vasfının doğru biçimde belirlendiği, cezanın kanuni takdir sınırlarında uygulandığı, incelenen dosyaya göre kurulan hükümde eleştiri dışında bir isabetsizlik bulunmadığı anlaşılmış, sanık müdafinin temyiz nedenleri yerinde görülmediğinden hükmün ONANMASINA,
2- Sanık hakkında 2009, 2010 ve 2011 takvim yıllarında sahte fatura kullanmak suçlarından verilen beraat hükümlerine yönelik katılan vekilinin temyiz taleplerinin incelenmesi:
5271 sayılı CMK"nin 225. maddesi uyarınca hükmün konusu duruşmanın neticesine göre iddianamede gösterilen fiil ve failden ibaret olup, iddianamade açıklanan ve suç oluşturduğu ileri sürülen fiilin dışına çıkılarak açılmayan davadan yargılama yapılıp hüküm kurulmasının mümkün bulunmadığı; Gebze Cumhuriyet Başsavcılığı"nın 20.01.2014 tarih ve 2014/418 esas sayılı iddianamesi ile 213 sayılı VUK’nin 367. maddesine göre dava şartı olan mütalaa ve vergi suçu raporuna uygun olarak sanık hakkında, "2009, 2010 ve 2011 takvim yıllarında sahte fatura düzenleme" suçlarından kamu davası açıldığı, "sahte fatura kullanma" suçundan açılmış bir dava bulunmadığı gibi birbirinden ayrı ve bağımsız suçlar olan "sahte fatura düzenleme" ve "sahte fatura kullanma" suçlarının birbirine dönüşmeyeceği gözetilmeden iddianame dışına çıkılarak "sahte fatura kullanma" suçundan hükümler kurulması,
Yasaya aykırı, katılan vekilinin temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, diğer yönleri incelenmeyen hükümlerin 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nin 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 05.11.2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.