MAHKEMESİ :İş Mahkemesi


DAVA : Davacı, kıdem, ihbar tazminatı, fazla mesai ile ulusal bayram ve genel tatil ücreti alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır.
Hüküm süresi içinde taraflar avukatlarınca temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili, müvekkilinin iş akdinin haksız ve bildirimsiz olarak feshedildiğini, kıdem tazminatı, ihbar tazminatı, fazla mesai alacağı, genel tatil alacağının tahsilini talep etmiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili, davanın reddini istemiştir.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan deliller ve bilirkişi raporuna dayanılarak, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Temyiz:
Kararı taraf vekillerince temyiz etmiştir.
Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuni gerektirici sebeplere göre, davacının tüm, davalı vekilinin aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Davacı işçinin fazla çalışma yapıp yapmadığı hususu taraflar arasında uyuşmazlık konusudur.
Fazla çalışma yaptığını iddia eden işçi bu iddiasını ispatla yükümlüdür. İşçinin imzasını taşıyan bordro sahteliği ispat edilinceye kadar kesin delil niteliğindedir. Bir başka anlatımla bordronun sahteliği ileri sürülüp kanıtlanmadıkça, imzalı bordroda görünen fazla çalışma alacağının ödendiği varsayılır.
Fazla çalışmanın ispatı konusunda işyeri kayıtları, özellikle işyerine giriş çıkışı gösteren belgeler, işyeri iç yazışmaları, delil niteliğindedir. Ancak, fazla çalışmanın bu tür yazılı belgelerle kanıtlanamaması durumunda tarafların dinletmiş oldukları tanık beyanları ile sonuca gidilmesi gerekir. Bunun dışında herkesçe bilinen genel bazı vakıalar da bu noktada göz önüne alınabilir. İşçinin fiilen yaptığı işin niteliği ve yoğunluğuna göre de fazla çalışma olup olmadığı araştırılmalıdır.
Somut olayda, dosya kapsamından davacının, davalıya ait işyerinde 17.03.2008-11.11.2013 tarihleri arasında makinacı olarak, bilirkişi raporuna göre, taraf tanıklarının beyanları birlikte değerlendirilerek, normal mesainin haftada beş gün beş gün 08:00-18:30 saatleri arası -1. 15 dakika ara dinlenmesi ile günlük çalışmanın dokuz saaat 15 dakika olduğu ancak haftanın dört günü 08:00-21:00 saatleri arası ayda iki cumartesi ise 08:00-17:30 saatleri arası çalıştığının ve haftalık 12,5 fazla mesai yaptığının kabul edildiği anlaşılmaktadır. Davalı tarafça temyiz itirazında Dairemizin 2013/6256 esas sayılı dosyasının emsal nitelikte olduğu ve haftalık beş saat fazla mesai yapıldığının kabulü yönünde yerel Mahkemenin kararının bozulduğu belirtilmiş ise de söz konusu dosyada tanık beyanlarının tutarsızlığı belirtilerek ortalama haftalık 5 saat fazla mesai yapıldığı kabul edilmiştir. Dosyamızda ise davacı ve davalı tanık beyanlarında iş yerinin normal çalışma düzeninin 5 gün 08:00-18:30 saatleri arasında olduğu, bu çalışma saatlerinin dışında fazla mesai yapıldığı belirtilmiştir. Davacı ve davalı tanık beyanlarının ortalaması, dosya içeriği, yapılan iş ve taraf tanık beyanlarına göre davacının ortalama haftalık dokuz saat fazla çalışma yaptığı gözetilmeksizin yazılı şekilde karar verilmesi hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.
Sonuç:
Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebepden BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 22.12.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.