MAHKEMESİ :İş Mahkemesi

DAVA : Davacı, yıllık izin ücreti alacağının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır.
Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı, emeklilik sebebi ile iş sözleşmesini feshettiğini ancak eksik kullandığı yıllık izin ücretlerinin ödenmediğini ileri sürerek, ücretli izin alacağını istemiştir.
Davalı, davacının çalıştığı sürece izinlerinin tamamına yakınını kullandığını savunarak, davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, toplanan deliller ve bilirkişi raporuna dayanılarak, davanın kabulüne karar verilmiştir.
Kararı davalı vekili temyiz etmiştir.
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışındaki tüm temyiz itirazlarının reddine karar vermek gerekmiştir.
2-Davacı işçinin hak kazandığı izin süresinin hesabı hususunda taraflar arasında uyuşmazlık bulunmaktadır.
Somut olayda, davalı tarafça bilirkişi incelemesinden sonra sunulan belgelere itibar edilmemiştir. Davalının kamu kurumu olduğu ve söz konusu belgelerde belirtilen izinlerin kullanılmadığı yönünde itiraz bulunmaması dikkate alınmadan hesaplama yapılması hatalıdır. Hal böyle olunca dosya kapsamında sonradan sunulan bu belgelerde kullanıldığı anlaşılan yıllık izin sürelerinin toplam izin süresinden mahsup edilmesi suretiyle yıllık izin alacağının hesaplanması gerekli iken yazılı gerekçe ile yıllık izin alacağına hükmedilmesi hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.
Ayrıca, hesaplamaya esas döneme ilişkin toplu iş sözleşmeleri dosyaya celp edilmeden hesaplama yapılması hatalıdır. İlgi toplu iş söz sözleşmeleri dosya içerisine alınıp denetime elverişli şekilde hesaplama yapılmalıdır.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebeplerden dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine 22.12.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.