2. Ceza Dairesi Esas No: 2020/30963 Karar No: 2021/1157 Karar Tarihi: 27.01.2021
Mala zarar verme - hakaret - tehdit - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2020/30963 Esas 2021/1157 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen kararda, bir kişinin mala zarar verme, hakaret ve tehdit suçlarından yargılandığı ve bu suçlardan sadece mala zarar verme suçundan mahkum olduğu belirtiliyor. Ancak bu suç için verilen 3.000 TL adli para cezasına ilişkin mahkumiyet hükmünün temyizi mümkün olmadığından, bu konuda yapılan temyiz isteği reddediliyor. Diğer suçlamalarla ilgili olarak ise sanığın suç işlediğine dair kesin ve inandırıcı delil elde edilemediği için beraatine karar veriliyor. Kararın sonunda ise 31.03.2011 tarih ve 6217 sayılı Kanun'un 26. maddesi ile 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanun'a eklenen geçici 2. maddesi detaylı bir şekilde açıklanarak, adli para cezasına ilişkin mahkumiyet hükmünün temyizi mümkün olmadığı belirtiliyor.
2. Ceza Dairesi 2020/30963 E. , 2021/1157 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi SUÇ : Mala zarar verme, hakaret, tehdit HÜKÜM: Mahkumiyet, beraat
Dosya incelenerek gereği düşünüldü; 1- Katılan sanık ... hakkında mala zarar verme suçundan kurulan hükme yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde; 14.04.2011 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 31.03.2011 tarih ve 6217 sayılı Kanun"un 26. maddesi ile 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu"nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanun"a eklenen geçici 2. maddesi gereğince doğrudan hükmolunan 3.000 TL dahil adli para cezasına ilişkin mahkumiyet hükmünün temyizi mümkün olmadığından, katılan sanık müdafiinin temyiz isteğinin 1412 sayılı CMUK"nın 317. maddesi gereğince istem gibi REDDİNE, 2- Müşteki sanık ... hakkında tehdit ve hakaret suçlarından kurulan hükümlere yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde; Sanığın suç işlediğine dair kesin ve inandırıcı delil elde edilemediğinden beraatine karar verilirken hüküm fıkrasında uygulama bendinin gösterilmemesi, mahallinde tamamlanabilir eksiklik olarak kabul edilmiştir. Yapılan duruşmaya, toplanan delillere, gerekçeye, hakimin kanaat ve takdirine göre temyiz itirazları yerinde olmadığından reddiyle hükümlerin ONANMASINA, 27/01/2021 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.