Mahkemesi :İş Mahkemesi
Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen 09/02/2016 tarihli tavzih kararının Yargıtay"ca incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dosya incelendi, gereği görüşüldü:


Hükmün tavzihini düzenleyen HMK"nun 305.maddesinde hükmün yeterince açık olmaması veya icrasında tereddüt uyandırması, yahut birbirine aykırı fıkralar içermesi halinde, icrası tamamlanıncaya kadar taraflardan her birinin hükmün açıklanmasını veya tereddüt ya da aykırılığın giderilmesini isteyebileceği, hüküm fıkrasında taraflara tanınan haklar ve yüklenen borçların tavzih yoluyla sınırlandırılamayacağı, genişletilemeyeceği ve değiştirilemeyeceği, hükmün tashihini düzenleyen HMK"nun 304.maddesinde ise hükümdeki yazı ve hesap hataları ile diğer benzeri hataların mahkemece resen veya taraflardan birinin talebi üzerine düzeltilebileceği bildirilmiştir. Aynı Yasanın 294-298.maddelerine göre hakim hükmü vermekle o davadan elini çekmiş olur ve yargılamanın iadesine karar verilmedikçe veya hüküm temyiz edilip bozulmadıkça daha önce verilen kararın dışına çıkılacak biçimde, taraflardan birinin sorumluluğunu azaltamaz veya artıramaz.
Hükümlerin tashihi veya tavzihi bu kuralın dışında değildir.
Somut olayda yerel mahkemece 30.12.2014 tarihinde tarafların yüzlerine karşı verilen kısa kararda feshin geçersizliğine ve davacının işe iadesine, 4 aylık ücreti tutarında işe başlatmama tazminatı ile en çok 4 aya kadar boşta geçen süre ücretine hükmedildiği, buna karşılık tebliğ edilen gerekçeli kararın hüküm fıkrasında ise boşta geçen süre ücreti yönünden olumlu/olumsuz bir karar verilmemekle kısa karar ile gerekçeli karar arasında çelişki ortaya çıktığı, gerekçeli kararın taraflara tebliğ edildiği, kararı sadece davalı şirket vekilinin temyiz ettiği, temyiz edilen kararın Dairemizin 26.10.2015 tarih ve 2015/17911 E-2015/20644 K sayılı ilamı ile temyiz edenin sıfatına göre gerekçeli olarak onandığı görülmüştür.
Dairemizin onama kararı davacı tarafa 05.02.2016 tarihinde tebliğ edilmiş, davacı 25.01.2016 havale tarihli dilkeçe ile " boşta geçen süreye ilişkin kısa karardaki kabulün gerekçeli kararda yer almadığını, bu maddi hatanın düzeltilmesine karar verilmesini" yerel mahkemeden istemiş, maddi hatanın düzeltilmesi dilekçesi davalıya tebliğ edilmiş, davalı vekilince 04.02.2016 tarihli dilekçe ile " kararın davacı tarafından temyiz edilmediğini, kendi temyiz nedenlerinin de yerinde görülmediğini ve kararın bu hali ile kesinleştiği, kesinleşen kararda işe başlatmama tazminatı karşılığı 4 aylık brüt ücret olarak belirlenmekle bunun dışındaki hususu hali hazır durumda kabulünün mümkün olmadığını, maddi hata bulunmadığını, kesinleşmiş mahkeme kararnıda düzeltme/değişiklik yapılmasına da muvafakat etmediklerini" belirterek itiraz etmiştir.
Yerel Mahkemece 09.02.2016 tarihli düzeltme başlıklı şerh ile " mahkememiz gerekçeli kararın hüküm kısmında maddi hata olduğu anlaşılmakla, 4 nolu bend " davacı işçinin, işe iadesi için işverene süresi içerisinde müracaatı halinde hak kazanılacak olan ve kararın kesinleşmesine kadar en çok 4 aya kadar ücret ve diğer haklarının davalıdan tahsili gerektiğinin tespitine" şeklinde düzeltme metni eklenmiştir.
Tavzih şerhi içeren bu karar davacıya 02.03.2016, davalıya ise 04.03.2016 tarihinde tebliğ edilmiş ve davalı tavzih kararının alındığı günün ertesinde yani 10.02.2016 tarihinde sadece tavzih kararını temyiz etmiştir.
Görüldüğü üzere yerel mahkemece, kesinleşmiş bir karar üzerinde kararın esasını değiştiren ve yeni bir hüküm ortaya çıkaran ve dolayısıyla bu hali ile HMK 305.maddesine aykırı şekilde tavzih işlemi yapılmıştır.
Hal böyle olunca yapılan tavzih hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.
Belirtilen nedenlerle, davalının bu yöndeki temyiz itirazının kabulü ile 4857 sayılı Kanun"un 20. maddesinin 3. fıkrası uyarınca, tavzih hükmünün bozulmak suretiyle ortadan kaldırılması ve aşağıdaki gibi karar verilmesi gerekmiştir.
HÜKÜM:Yukarıda belirtilen nedenlerle;
1-Mahkemenin 09.02.2016 tarihli tavzih kararının BOZULARAK ORTADAN KALDIRILMASINA,
2- Davacının tavzih talebinin REDDİNE, peşin alınan temyiz harcının istek halinde davalıya iadesine, 06.06.2016 tarihinde oybirliği ile KESİN olarak karar verildi.