12. Ceza Dairesi 2019/2974 E. , 2020/795 K.
"İçtihat Metni"Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle öldürme
Hüküm : TCK"nın 85/1, 62/1, 50/4, 50/1-a, 52/2-4. maddeleri gereğince mahkumiyet
Taksirle öldürme suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık müdafii tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanık hakkında belirlenen 2 yıl 6 ay hapis cezası adli para cezasına çevrilirken, 910 gün karşılığı günlüğü 20 TL"den olmak üzere 18.200 TL adli para cezasına hükmedilmesi gerekirken, hesap hatası sonucu 900 gün karşılığı adli para cezası karşılığı olarak günlüğü 20 TL"den olmak üzere neticeten 18.000 TL adli para cezasına hükmedilmek suretiyle eksik ceza tayini, aleyhe temyiz bulunmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 23/01/2018 tarih, 2017/463 Esas, 2018/20 Karar sayılı ve 23/01/2018 tarih, 2015/962 Esas, 2018/16 Karar sayılı ilamlarında vurgulandığı üzere, sanık hakkında hükmolunan adli para cezasının ödenmemesi halinin infaz aşamasında değerlendirilmesi gerektiği dikkate alındığında, 5275 sayılı Kanunun 106/3. maddesinin uygulanması bozma nedeni yapılmamıştır.
Sanığın sahibi olduğu hayvan çiftliğinde işçi olarak çalışan ölenin, yem makinasını çalıştırdığı sırada içine düşerek sıkışıp hayatını kaybettiği olayda, asli kusurlu olan sanığın mahkumiyetine ilişkin yerel mahkeme kararında bir isabetsizlik görülmemiştir.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanık müdafinin bilirkişi raporunun usul ve yasaya aykırı olduğu, ceza hukukçusundan rapor alınması gerektiği, ölenin yem makinasıyla ilgili hiçbir görevinin olmadığı, makinenin içine düşmeyi engelleyecek tedbirleri almamak ve makinenin gerektiğinde durmasını sağlayacak tertbiatının olmamasından sorumlu tutulmasına karşın sanığın fabrika çıkışlı makineye müdahalesinin mümkün olmadığı, ölenin yakınlarının şikayetçi olmadığı, sanığın kendilerine maddi manevi yardımda bulunduğu, cezasında indirim yapılması gerektiğine ilişkin ve sair temyiz itirazlarının reddiyle, hükmün ONANMASINA, 21/01/2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.
