Yargıtay 17. Hukuk Dairesi 2011/10259 Esas 2012/201 Karar Sayılı İlamı

17. Hukuk Dairesi
Esas No: 2011/10259
Karar No: 2012/201
Karar Tarihi: 18.1.2012

Yargıtay 17. Hukuk Dairesi 2011/10259 Esas 2012/201 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Davacı şirket, Kütahya 4. İcra Müdürlüğü'nün 2009/1555 Esas sayılı dosyasında yapılan haciz işlemi sonrası eşyanın şirkete ait olduğunu ve ortağının borcu nedeniyle şirket malvarlığına gidilemeyeceğini belirterek istihkak iddiasında bulunmuştur. Ancak, davalı alacaklı vekili, faturanın eski tarihli olduğunu ve mahcuza uymadığını savunarak davanın reddedilmesi gerektiğini belirtmiştir. Borçlu taraf ise duruşmalara katılmamış ve cevap vermemiştir. Mahkeme, davada ispat yükünün üçüncü kişiye düştüğünü, sunulan faturanın mahcuza uymadığını ve borçluya ait olan malların kabul edilmesi gerektiğini belirterek davayı reddetmiştir. Karar davacı üçüncü kişi vekili tarafından temyiz edilmiştir. Mahkeme kararı incelendikten sonra, davacı üçüncü kişi vekilinin temyiz itirazlarının yerinde görülmediği ve hükmün usul ve yasaya uygun olduğu sonucuna varılarak, karar onanmıştır. Kanun maddeleri olarak ise İcra ve İflas Kanunu hükümleri kullanılmıştır.

17. Hukuk Dairesi 2011/10259 E. , 2012/201 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :İcra Hukuk Mahkemesi

Taraflar arasındaki istihkak davasının yapılan yargılaması sonunda; kararda yazılı nedenlerden dolayı davanın reddine dair verilen hükmün süresi içinde davacı 3.kişi vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği düşünüldü:

-K A R A R-

Davacı (üçüncü kişi) vekili, Kütahya 4.İcra Müdürlüğü’nün 2009/1555 Esas sayılı dosyasında yapılan 11.01.2010 günlü hacze konu eşyanın davacı şirkete ait faturalı baskı makinesi olduğunu, ortağının şahsi borcu nedeni ile davacı şirket malvarlığına gidilemeyeceğini belirterek istihkak iddiasının kabulü ile haczin kaldırılmasına karar verilmesini istemiştir.
Davalı (alacaklı) vekili, davacının sunduğu faturanın eski tarihli olduğunu ve mahcuza uymadığını belirterek davanın reddine karar verilmesi gerektiğini savunmuştur.
Davalı (borçlular), usulüne uygun davetiye tebliğine rağmen duruşmalara katılmadığı gibi cevap da vermemiştir.
Mahkemece toplanan delillere göre: “davada ispat yükünün üçüncü kişiye düştüğü, sunulan fatura, ticaret sicil kaydı ve vergi levhasında gösterilen adresin haciz yapılan yerle ilgisinin olmadığı, şube kaydının da yer almadığı, öte yandan borçlu ...’in davacı şirketin ortağı olduğu ve hacizde de hazır bulunduğu, mahcuzların borçlu ...’e ait olduğunun kabulü gerektiği“ gerekçesi ile davanın reddine karar verilmiş; hüküm, davacı üçüncü kişi vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Dosya içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına göre, davacı üçüncü kişi vekilinin yerinde görülmeyen tüm temyiz itirazlarının reddiyle usul ve yasaya uygun bulunan hükmün ONANMASINA ve aşağıda dökümü yazılı 2,75 TL kalan onama harcının temyiz eden davacı 3.kişiden alınmasına 18.1.2012 gününde oybirliğiyle karar verildi.