Taksirle yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2019/4641 Esas 2020/790 Karar Sayılı İlamı

12. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/4641
Karar No: 2020/790
Karar Tarihi: 21.01.2020

Taksirle yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2019/4641 Esas 2020/790 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi'nde görülen bir taksirle yaralama davasında her iki sanık TCK'nın ilgili maddeleri gereğince mahkum edilmişlerdir. Sanık ... hakkındaki mahkumiyet hükmüne itiraz edilmiştir. Mahkeme, Anayasa Mahkemesi'nin bir kararı uyarınca 2000 TL'ye kadar adli para cezası hükümlerinin kesin nitelikte olduğuna karar vermiştir. Sanık ... hakkındaki mahkumiyet hükmüne itiraz edilmiştir ve mahkeme, sanığın savunma hakkının kısıtlandığı gerekçesiyle hükmün bozulmasına karar vermiştir.
İlgili kanun maddeleri:
- TCK'nın 89/1, 89/2-b, 62, 52/2-4. maddeleri
- 5237 sayılı TCK'nın 50. ve 52. maddeleri ve 765 sayılı TCK hükümleri
- 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi
- 1412 sayılı CMUK'un 321. maddesi.

12. Ceza Dairesi 2019/4641 E. , 2020/790 K.

"İçtihat Metni"

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle yaralama
Hüküm : Her iki sanık hakkında TCK"nın 89/1, 89/2-b, 62, 52/2-4. maddeleri gereğince mahkumiyet

Taksirle yaralama suçundan sanıkların mahkumiyetlerine ilişkin hükümler, sanık ... müdafii ve sanık ... tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
(I)Sanık ... hakkındaki mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz incelemesinde;
Anayasa Mahkemesinin 07.10.2009 gün ve 27369 sayılı Resmi Gazetede yayınlanıp, yayımından itibaren bir yıl sonra 07.10.2010 tarihinde yürürlüğe giren, 23.07.2009 gün ve 2006/65 Esas, 2009/114 karar sayılı iptal hükmünün yürürlüğe girdiği tarihe kadar 5237 sayılı TCK"nın 50. ve 52. maddeleri ve 765 sayılı TCK hükümleri uyarınca doğrudan hükmedilip, başkaca hak mahrumiyeti içermeyen 2000 TL"ye kadar (2000 TL. Dahil) adli para cezalarına ilişkin mahkûmiyet hükümleri 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı Kanunun 305. maddesi gereğince kesin nitelikte olup, 07.10.2010 ila 6217 sayılı Kanunun yürürlüğe girdiği 14.04.2011 tarihine kadar ise mahkûmiyet hükümlerinin hiçbir istisna öngörülmeksizin temyizinin mümkün olduğu, 14.04.2011 ve sonrasında ise, doğrudan hükmedilen 3000 TL’ye kadar (3000 TL. dahil) para cezalarının 5320 sayılı Kanunun Geçici 2. maddesi uyarınca kesin nitelikte olduğu, bu kapsamda, mahkeme tarafından 10.05.2016 tarihinde verilen 3.000 TL adli para cezasından ibaret mahkûmiyet hükmüne karşı, suç niteliğine ilişkin de herhangi bir temyiz istemi bulunmadığından, temyiz itirazın, tebliğnameye aykırı olarak REDDİNE,
(II)Sanık ... hakkındaki mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz incelemesine gelince;
Duruşmadan bağışık tutulmaya yönelik bir talebi bulunmayan sanığın, savunmasının ve ek savunmasının alındığı talimat mahkemesi olan Bursa 2. Asliye Ceza Mahkemesince alınan beyanı sırasında, ifadesini esas mahkemesi huzurunda vermek isteyip istemediği sorulmadan, sanığın CMK"nın 196/2. maddesine aykırı şekilde yapılan sorgusuna dayalı olarak yokluğunda mahkumiyet kararı verilmek suretiyle savunma hakkının kısıtlanması,
Kanuna aykırı olup, sanık müdafinin temyiz itirazları bu nedenle yerinde görüldüğünden hükmün 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca isteme aykırı olarak, sair yönler incelenmeksizin BOZULMASINA, 21/01/2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.