Yargıtay 17. Hukuk Dairesi 2018/5926 Esas 2019/52 Karar Sayılı İlamı

17. Hukuk Dairesi
Esas No: 2018/5926
Karar No: 2019/52
Karar Tarihi: 14.01.2019

Yargıtay 17. Hukuk Dairesi 2018/5926 Esas 2019/52 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Davalı Belediyenin sorumluluğu altındaki üst kattaki işyerinden geçen temiz su dağıtım borusunun patlaması sebebiyle davacı şirketin işyerinde oluşan hasarla ilgili sigorta şirketinin ödediği 2.981 TL'yi, davalı Belediyenin kusurlu fiili sebebiyle talep ettiği ve talebin zımnen reddedildiği belirtilerek açılan tazminat davası kabul edilmiştir. Kararda, halefiyet ilkesi ve Türk Ticaret Kanunu'ndaki hükümler açıklandı. Mahkeme kararı temyiz edilmeksizin onanmıştır.
Kanun Maddeleri: Halefiyet ilkesi, Türk Ticaret Kanunu.

17. Hukuk Dairesi 2018/5926 E. , 2019/52 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Taraflar arasındaki tazminat davasının yapılan yargılaması sonunda; kararda yazılı nedenlerden dolayı davanın kabulüne dair verilen hükmün süresi içinde davalı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği düşünüldü:
-K A R A R-
Davacı vekili; ... Çarşısında bulunan ve sigorta poliçesi davacı ... şirketi tarafından düzenlenen işyerindeki bir kısım emtianın 22/01/2012 tarihinde davalı idarenin sorumluluğu altında bulunan üst kattaki işyerinin zeminden geçen temiz su dağıtım borusunun patlaması sebebiyle hasara uğradığını, hasarla ilgili ekspertiz incelemesi yapılarak meydana gelen 2.981,00 TL hasar bedelinin müvekkili sigorta şirketi tarafından 22/02/2012 tarihinde ödendiğini, müvekkili sigorta şirketi Türk Ticaret Kanununda düzenlenen halefiyet ilkesi gereği davalı idarenin kusurlu fiilinden kaynaklanan zararın tazmini için davalı idareye başvuruda bulunulduğunu, bu talebin zımnen reddedildiğini, davalı idarenin söz konusu zımni red işleminin haksız ve hukuka aykırı olduğunu belirtmek suretiyle 2.981,00 TL tazminatın davalı taraftan tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili; davacının halefi bulunduğu ... . Tuh. Ltd. Şti."nin müvekkili idareye ait işyerinde kiracı değil işgalci olduğunu, bu işyerinin kira sözleşmesinin 01/10/2010 tarihinden itibaren yenilenmediğini, üst kattaki işyerinin ise ... tarafından kullanıldığını, bu işyerinin kira sözleşmesinin de 01/10/2010 tarihinden
itibaren yenilenmemiş olup adı geçen şahsın da davalı kurumun kiracısı olmadığını, yapılan işlerin kullanıcıların kendi sorumluluğu altında bulunduğunu belirtmek suretiyle davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, iddia, savunma, toplanan delillere göre; davanın kabulü ile 2.981,00 TL tazminatın 17/09/2012 tarihinden itibaren yasal faizi ile birlikte davalı Belediyeden alınarak davacı şirkete ödenmesine, karar verilmiş; hüküm, davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Dosya içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına göre, davalı vekilinin yerinde görülmeyen tüm temyiz itirazlarının reddiyle usul ve yasaya uygun bulunan hükmün ONANMASINA ve aşağıda dökümü yazılı 152,72 TL kalan onama harcının temyiz eden davalıdan alınmasına 14/01/2019 gününde oybirliğiyle karar verildi.