Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 2019/1476 Esas 2019/2924 Karar Sayılı İlamı

2. Hukuk Dairesi
Esas No: 2019/1476
Karar No: 2019/2924

Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 2019/1476 Esas 2019/2924 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Boşanma davasıyla ilgili olan ve Asliye Hukuk (Aile) Mahkemesi tarafından verilen ve temyiz edilen kararda, davalının temyiz talebinde bulunabilmesi için temyiz harcını yatırması gerekiyordu ancak yatırmadığı için temyize cevap dilekçesinin incelenmesine yer olmadığına karar verilmişti. Davacı kadın tarafından yapılan temyiz itirazlarından, hüküm verilmesi gereken bentlerin kapsamı dışında olanlar yersiz bulunmuştur. Ancak davacı kadının lehine hükmedilen maddi tazminatın daha uygun bir miktarda takdir edilmesi gerektiği, tedbir nafakası konusunda ise bozmaya uyulduğu halde hükümde bir indirime gidilerek kesinleşen nafakanın yeniden belirlenmesinin bozmayı gerektirdiği belirtilerek karar BOZULMUŞTUR.
Kanun Maddeleri:
- Türk Medeni Kanunu'nun 4. maddesi (hakkaniyet ilkesi)
- Türk Borçlar Kanunu'nun 50 ve 51. maddeleri (ihlal edilen mevcut ve beklenen menfaatlerin kapsamına nazaran daha uygun miktarda maddi tazminat takdiri gerektirmesi)
- Türk Medeni Kanunu'nun 174/1. maddesi (maddi tazminatın takdiri)

2. Hukuk Dairesi 2019/1476 E. , 2019/2924 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk (Aile) Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : Boşanma
Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm davacı kadın tarafından lehine hükmedilen nafakaların ve maddi tazminatın miktarı yönünden temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:
1- Hükmü, süresinde temyiz etmemiş olan davalı; diğer tarafın temyiz dilekçesinin tebliği üzerine verdiği temyize cevap dilekçesinde hükme ilişkin itirazlarını bildirerek temyiz talebinde (HUMK m. 433/2) bulunmuş; bu dilekçenin temyiz defterine kaydına ilişkin bir bilgi bulunmadığı gibi temyiz harcı da yatırılmadığından, Dairemizin 12.11.2018 tarihli kararı ile iade edilmiş ise de; davalı taraf mahkemece gönderilen muhtırayı 04.01.2019 tarihinde usulünce tebliğ almış olduğu halde temyiz harcını yatırmadığından; davalının temyize cevap dilekçesinin incelenmesine yer olmadığına karar vermek gerekmiştir.
2-Davacı kadının temyiz itirazlarının incelenmesine gelince;
a)Dosyadaki yazılara ve mahkemece uyulan bozma kararı gereğince hüküm verilmiş olmasına göre davacı kadının aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yersizdir.
b)Tarafların tespit edilen ekonomik ve sosyal durumlarına, boşanmaya yol açan olaylardaki kusur derecelerine, paranın alım gücüne, ihlal edilen mevcut ve beklenen menfaatlerin kapsamına nazaran, davacı kadın yararına hükmolunan maddi tazminat azdır. Türk Medeni Kanununun 4. maddesindeki hakkaniyet ilkesi ile Türk Borçlar Kanunu"nun 50 ve 51. maddesi hükümleri nazara alınarak, daha uygun miktarda maddi tazminat (TMK m. 174/1) takdiri gerekirken, yazılı şekilde hüküm kurulması bozmayı gerektirmiştir.
c)Mahkemece verilen 23.02.2016 tarihli karar ile kadın yararına 400 TL. tedbir nafakasına bu miktarın kararın kesinleşmesinden itibaren yoksulluk nafakası olarak devamına karar verilmiş, Dairemizin 16.01.2017 tarihli ilamı ile bu karar yoksulluk nafakası, maddi tazminat yönünden bozulmuş, temyize konu diğer yönlerden onanmıştır. Mahkemece bozma sonrası yapılan yargılama sonunda kesinleşen kısımlar hakkında yeniden hüküm kurulamaz. Mahkemece bozmaya uyulmasına rağmen kadın yararına verilen tedbir nafakası bozmanın kapsamı dışında kalıp kesinleştiği halde miktar indirilerek yeniden tedbir nafakasına karar verilmesi doğru olmayıp, bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Temyiz edilen hükmün yukarıda 2/b ve 2/c bentlerde gösterilen sebeplerle BOZULMASINA, bozma kapsamı dışında kalan temyize konu diğer bölümlerinin ise yukarıda 2/a bentte gösterilen sebeple ONANMASINA, temyiz peşin harcının istek halinde yatırana geri verilmesine, işbu kararın tebliğinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere oybirliğiyle karar verildi. 18.03.2019 (Pzt.)