MAHKEMESİ : ANKARA BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ 20. HUKUK DAİRESİ


TÜRK MİLLETİ ADINA

Taraflar arasında görülen davada Ankara 4. Fikri ve Sınaî Haklar Hukuk Mahkemesince verilen 13/09/2017 tarih ve 2016/151 E- 2017/282 K. sayılı kararın davacı vekili tarafından istinaf edilmesi üzerine, istinaf isteminin esastan reddine dair Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 20. Hukuk Dairesi"nce verilen 17/05/2018 tarih ve 2017/1729 E- 2018/559 K. sayılı kararın Yargıtay"ca incelenmesi davacı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, davalı ..."nin asıl üretim yeri İtalya olan ve dünyaca ünlü bir hoparlörü markasına ait etg ibaresini 2012/17537 nolu marka tescil belgesi ile 09. Sınıfta adına tescil ettirdiğini, davalının herhangi bir üretim veya kullanma durumunun olmadığını, davalının bu markayı haksız çıkar elde etmek amacıyla tescil ettirdiğini ileri sürerek, markanın iptalini talep ve dava etmiştir.
Davalı TPMK vekili, dava konusu edilen markayla ilgili YİDK kararı bulunmadığını savunarak, davanın reddini istemiştir.
Diğer davalı ... vekili, müvekkilinin marka başvurusuna davacı tarafından herhangi bir itiraz olmadığını ve YİDK kararı da olmadığından davanın esastan reddi gerektiğini savunarak, davanın reddini istemiştir.
İlk derece mahkemesince, iddia, savunma ve tüm dosya kapsamına göre; dava konusu edilen marka yönünden YİDK kararı olmadığı gibi davanın açıldığı tarihte yürürlükteki 556 sayılı KHK"nın 14. maddesindeki markanın iptali hükümlerini içeren düzenlemenin Anayasa Mahkemesi"nin 14/12/2016 tarih ve 2016/148 Esas, 2016/189 Karar ile 6 Ocak 2017 tarihli 29940 sayılı resmi gazetede yayınlanan kararı ile iptal edildiği ve hukuki boşluk oluştuğu, davanın hukuki dayanağı bulunmadığı, davalı Kurum açısından da ortada YİDK kararı olmadığı gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiştir.
Karara karşı davacı vekili tarafından istinaf yoluna başvurulmuştur.
Ankara Bölge Adliye Mahkemesince, tüm dosya kapsamına göre; mahkemenin vakıa ve hukuki değerlendirmesinde usul ve esas yönünden yasaya aykırılık bulunmadığı, dava konusu edilen marka yönünden alınmış bir YİDK kararı bulunmadığı, diğer taraftan davadaki iptal isteminin kullanmamaya dayalı olduğu ve davanın açıldığı tarihte yürürlükte bulunan 556 sayılı KHK"nın 14. maddesindeki düzenlemenin Anayasa Mahkemesi"nin 14/12/2016 tarih ve 2016/148 Esas, 2016/189 Karar sayılı kararı ile iptal edildiği gerekçesiyle, davacı vekilinin istinaf başvurusunun esas yönünden reddine karar verilmiştir.
Bölge Adliye Mahkemesi kararı, davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Dava, kullanmama nedenine dayalı markanın hükümsüzlüğü istemine ilişkindir. Mahkemece, davanın açıldığı tarihte yürürlükte bulunan 556 sayılı KHK’nın 14. maddesinin Anayasa Mahkemesi"nin 14/12/2016 tarih, 2016/148/ E-2016/189 K. sayılı kararı ile iptal edildiğinden oluşan hukuki boşluk nedeniyle davanın reddine ve yargılama masrafları ile vekalet ücretinin davacıya yükletilmesine karar verilmiştir. Davanın dayanağı olan 556 sayılı KHK’nın 14.
ve 42. maddelerinin Anayasa Mahkemecesince iptali nedeniyle hukuki dayanağı kalmayan dava hakkında konusuz kaldığı için karar verilmesine yer olmadığına ve yargılama masrafları ile vekalet ücretine ilişkin olarak davanın açılma tarihi itibariyle davacının dava açmakta haklı olup olmadığı değerlendirilmek suretiyle bir karar verilmesi gerekirken yazılı şekilde karar verilmesi doğru görülmemiş, kararın bu nedenle bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarda açıklanan nedenlerle, davacı vekilinin temyiz isteminin kabulü ile İlk Derece Mahkemesince verilen karara yönelik istinaf başvurusunun esastan reddine ilişkin Bölge Adliye Mahkemesi kararının BOZULARAK KALDIRILMASINA, HMK"nın 373/1. maddesi uyarınca dava dosyasının İlk Derece Mahkemesine, kararın bir örneğinin Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine, ödediği peşin temyiz harcının isteği halinde temyiz edene iadesine, 14/11/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.