Taksirle yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2019/4640 Esas 2020/787 Karar Sayılı İlamı

12. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/4640
Karar No: 2020/787
Karar Tarihi: 21.01.2020

Taksirle yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2019/4640 Esas 2020/787 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık, idaresindeki otomobille drift yaparak seyretmesi nedeniyle aracını kaydırması sonucu başka bir araca çarptı ve 2 kişinin yaralanmasına sebep oldu. Mahkeme, sanığın taksirli olarak suç işlediğine hükmederek kısa süreli hapis cezası verdi. Ancak sanık hakkında hükmedilen cezanın adli para cezasına çevrilmesi sırasında TCK'daki uygun maddeye tam uyulmadığı için kararı bozdu. Yeniden yargılamaya gerek kalmadan adli para cezası belirlenerek ceza verildi.
Kanun Maddeleri:
- TCK'nın 89/4 maddesi: Taksir ile başkasının yaralanmasına sebep olan kişi hakkında ceza verilir.
- TCK'nın 22/3 maddesi: Taksirli suçlarda ceza ölçüsü ağırlaşır.
- TCK'nın 62/1 maddesi: Hapis cezası, adli para cezasına çevrilebilir.
- TCK'nın 50/1-a maddesi: Ceza verirken, suçun işleniş şekli, kast derecesi ve diğer sebepler göz önünde bulundurulur.
- TCK'nın 52/2-4 maddeleri: Adli para cezasının miktarı, suçun niteliği, sanığın ekonomik durumu ve kişisel durumu gibi faktörlere göre belirlenir.

12. Ceza Dairesi 2019/4640 E. , 2020/787 K.

"İçtihat Metni"

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle yaralama
Hüküm : TCK"nın 89/4, 22/3, 62/1, 50/1-a, 52/2-4. maddeleri gereğince mahkumiyet

Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm sanık müdafii tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanık idaresindeki otomobille gündüzün şehir içindeki çift yönlü yolda drift yaparak seyretmesi nedeniyle aracını kaydırdığı sırada yan dönen aracın karşı yönden seyir halinde olan katılan ... idaresindeki otomobilin sol ön kısmına çarpması sonucu 2 kişinin basit tıbbi müdahale ile giderilebilecek şekilde yaralanmasına tam kusurlu olarak sebebiyet verdiği ve bilinçli taksir koşullarının oluştuğunun kabul ve tespit olunduğu olayda;
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanığın kusur durumuna yönelik yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Sanık hakkında hükmedilen kısa süreli hapis cezasının adli para cezasına çevrilmesi sırasında adli para cezasına esas alınan tam gün sayısının gösterilmeyerek TCK"nın 52/3. maddesine aykırı hareket edilmesi,
Kanuna aykırı olup, hükmün bu nedenle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince ahlen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu konularda, aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden hükmün (6) ile numaralandırılan paragrafının hükümden çıkarılarak yerine "sanığa verilen adli para cezasının TCK"nın 52/3. maddesi gereğince 225 tam gün karşılığı adli para cezası olarak belirlenmesine, TCK"nın 52/2. maddesi gereğince sanığın ekonomik ve şahsi halleri göz önünde bulundurularak bir gün karşılığı adli para cezasının takdiren 20 TL olarak hesabıyla 4.500 TL adli para cezası ile cezalandırılmasına" ibaresinin eklenmek suretiyle, sair yönleri usul ve Kanuna uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 21/01/2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.