Dolandırıcılık - Yargıtay 23. Ceza Dairesi 2015/10263 Esas 2016/10666 Karar Sayılı İlamı

23. Ceza Dairesi
Esas No: 2015/10263
Karar No: 2016/10666
Karar Tarihi: 14.12.2016

Dolandırıcılık - Yargıtay 23. Ceza Dairesi 2015/10263 Esas 2016/10666 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, sanığın dolandırıcılık suçundan mahkumiyetine karar vermiş ancak sanığın cezaevinde olduğu dönemde cep telefonu kullandığına dair herhangi bir kanıt olmadığı için yanılgıya düştüğü sonucuna varmıştır. Ayrıca, basit dolandırıcılık suçunun uzlaştırma kapsamına alındığı belirtilerek, sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesi gerektiği ifade edilmiştir. Anayasa Mahkemesi'nin hak yoksunlukları uygulamasına ilişkin kararı da hatırlatıldıktan sonra, kararın bozulmasına karar verilmiştir.
Kanun Maddeleri:
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 157/1, 52, 53. maddeleri
- 6763 sayılı Kanun'un 34. maddesi ile değişik 5271 sayılı Kanun'un 253. maddesinin (b) bendine eklenen 6. alt bendi
- Türk Ceza Kanunu'nun 157. maddesi
- TCK\"nın 53/1. maddesi
- 1412 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 321. maddesi

23. Ceza Dairesi 2015/10263 E. , 2016/10666 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Dolandırıcılık
HÜKÜM : 5237 sayılı TCK"nın 157/1, 52, 53. maddeleri gereğince 2 yıl hapis, 2.400 TL adli para cezası, mahrumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Katılana ait kredi kartının ve sim kartın terör örgütü tarafından ele geçirilip kopyalanarak kullanıldığından bahisle katılanı arayan ve kendisini başkomiser olarak tanıtan sanığın katılanı yönlendirerek çeşitli telefon numaralarına para yatırmasını sağladığı ve böylece haksız menfaat temin ettiği iddia edilen olayda;
Sanığın suç tarihinde cezaevinde olması, cezaevine cep telefonu sokup kullandığına ilişkin bir iddia da bulunmaması ve yalnızca katılanın para yolladığı numaralardan birisinin sanığın telefonuna mesaj olarak gelmiş olmasının dışında bir delil bulunmaması karşısında; sanık hakkında atılı suçtan beraat kararı verilmesi gerekirken delillerin takdir ve değerlendirmesinde yanılgıya düşülmek suretiyle mahkumiyet kararı verilmesi;
1)Kabule görede; 02/12/2016 tarih ve 29906 sayılı Resmi Gazetede yayımlanarak yürürlüğe giren 6763 sayılı Kanun"un 34. maddesi ile değişik 5271 sayılı Kanun"un 253. maddesinin (b) bendine eklenen 6. alt bendi ile TCK"nın 157. maddesinde düzenlenen basit dolandırıcılık suçunun uzlaştırma kapsamına alınmış olması ve bu düzenlemenin sanık lehine olması karşısında; söz konusu kanun değişikliğine göre, sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
2)TCK"nın 53/1. maddesinde düzenlenen hak yoksunluklarının uygulanması bakımından, Anayasa Mahkemesi"nin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih, 2014/140 Esas 2015/85 sayılı iptâl kararının uygulanması zorunluluğu,
Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Kanun"un 6723 sayılı Kanun"un 33. maddesi ile değişik 8/1. maddesi uyarınca uygulanması gereken 1412 sayılı CMK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA , 14/12/2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.