17. Hukuk Dairesi Esas No: 2011/9841 Karar No: 2012/81 Karar Tarihi: 17.1.2012
Yargıtay 17. Hukuk Dairesi 2011/9841 Esas 2012/81 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Davacı, haczedilen malın kendisine ait olduğunu iddia ederek haczin kaldırılması ve tazminat talebinde bulundu. Davalı alacaklı ise mülkiyet karinesinin kendilerine ait olduğunu savunarak davanın reddini, %40 tazminat talebini öne sürdü. Mahkeme, davacının iddiasını ispatlayamadığı gerekçesiyle davanın reddine karar verdi. Davacı temyiz etti. İstihkak davası olduğu için İİK 96 ve devamı maddeleri uyarınca 3.kişi tarafından açılmıştır. Haciz borçlu adresinde yapıldığından İİK 97/a maddesindeki mülkiyet karinesi borçlu dolayısıyla alacaklı yararına olup, bu karinenin aksinin davacı 3.kişi tarafından kesin ve güçlü delillerle ispatlanması gereklidir. Faturaların gerçekliği mali bilirkişiden alınacak raporla teyit edilmediği ve makinelerin aynılığı konusunda mahallinde bilirkişi incelemesi yapılmadığı için kararın bozulmasına karar verildi. Kanun maddeleri: İİK 96, İİK 97/a.
17. Hukuk Dairesi 2011/9841 E. , 2012/81 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :İcra Hukuk Mahkemesi
Taraflar arasındaki istihkak davasının yapılan yargılaması sonunda; kararda yazılı nedenlerden dolayı davanın reddine dair verilen hükmün süresi içinde davacı 3.kişi vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği düşünüldü:
-K A R A R-
Davacı 3.kişi vekili,Kastamonu 3.İcra Müdürlüğü’nün 2009/5544 Takip,Kdz.Ereğli 2.İcra Müdürlüğünün 2009/739 talimat sayılı dosyasından 23.7.2009 tarihinde haczedilen mahcuzun müvekkiline ait olduğunu belirterek istihkak iddiasının kabülü ile haczin kaldırılması,%15 tazminatın tahsilini dava ve talep etmiştir. Davalı alacaklı vekili, İİK 97/a maddesindeki mülkiyet karinesinin lehlerine olduğunu belirterek davanın reddini %40 tazminatın tahsilini savunmuştur. Borçlu dava konusu mahcuzun davacıya ait olduğunu belirtmiştir. Mahkemece iddia, savunma, toplanan delillere göre dava konusu mahcuzun borçlu elinde olması nedeniyle İİK 97/a maddesindeki mülkiyet karinesinin borçlu dolayısıyla alacaklı yararına olduğu,davacı tarafından sunulan faturanın temini her zaman mümkün belgelerden olduğu gibi menkul malın borçluya geçmesi için fatura gerekli olmayıp zilyetliğin devrinin yeterli olduğu,davacının iddiasını ispatlayamadığı gerekçesiyle davanın ve yasal şartlar gerçekleşmediğinden davalı alacaklının tazminat isteminin reddine karar verilmiş; hüküm, davacı 3.kişi vekili tarafından temyiz edilmiştir. Dava İİK 96 ve devamı maddeleri gereğince 3.kişi tarafından açılmış istihkak istemine ilişkindir. Dava konusu haciz davalı borçlunun tebligat adresinde yapıldığından İİK 97/a maddesindeki mülkiyet karinesi borçlu dolayısıyla alacaklı yararına olup karine aksinin davacı 3.kişi tarafından kesin ve güçlü delillerle ispatlanması gereklidir.Davacı 3.kişi vekili dava konusu Makine ile ilgili ... san ve Tic....tarafından düzenlenmiş 2.10.2007 ve 4.10.20007 tarihli fatura ile ticari defterlerini delil olarak bildirmiştir.Davalı borçlu hernekadar davacı şirketin ortağı ise de vergi kaydından borçlunun 22.5.2003 tarinden beri çay bahçesi işleticisi olduğu ve bu faaliyetine devam ettiği,takip konusu senetlerden borcun şahsi borcu olduğu,davacı şirketin borçtan önce kurulduğu,faturalarında borçtan önce düzenlendiği gözönüne alınarak anılan faturaların dip koçanlarının düzenleyen satıcı şirketten istenmesi,faturayı düzenleyen şirket yetkilisinin tanık olarak dinlenmesi, davacı ... faturayı düzenleyen şirketlerin ticari defteri üzerinde mali bilirkişiden alınacak rapora göre faturanın gerçek olduğunun tesbiti halinde faturadaki makine ile dava konusu makinanın aynı makine olup olmadığı yönünden mahallinde makine mühendisi bilirkişi ile keşif yapılarak düzenlenecek rapor ve diğer tüm deliller birlikte değerlendirilerek sonucuna göre karar verilmesi gerekirken eksik incelemeye dayalı hüküm tesisi isabetli görülmemiştir. SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle davacı 3.kişi vekilinin temyiz itirazlarının kabülü ile hükmün BOZULMASINA ve peşin alınan harcın istek halinde temyiz eden davacı 3.kişiye geri verilmesine 17.1.2012 gününde oybirliğiyle karar verildi.