Tehdit - hakaret - Yargıtay 4. Ceza Dairesi 2015/25861 Esas 2020/1141 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
4. Ceza Dairesi
Esas No: 2015/25861
Karar No: 2020/1141
Karar Tarihi: 16.01.2020

Tehdit - hakaret - Yargıtay 4. Ceza Dairesi 2015/25861 Esas 2020/1141 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sulh Ceza Mahkemesi tarafından verilen bir kararda, sanık hakkında hakaret suçundan verilen düşme kararı temyiz edilmiş ancak kararın onanması gerektiği sonucuna varılmıştır. Ancak, sanık hakkında tehdit suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne ilişkin temyiz isteği incelenmiş ve suçun sübutuna ilişkin yeterli kanıt ve tanık beyanlarının açıklanmadan sanık hakkında yetersiz gerekçeyle hüküm kurulduğu belirtilmiştir. Ayrıca, tehdit suçunun uzlaştırma kapsamında bulunması nedeniyle hüküm bozulmuş ve dosyanın esas/hüküm mahkemesine gönderilmesine karar verilmiştir.
Kanun Maddeleri:
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 106/1. maddesi (tehdit suçu)
- 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 253. maddesi (uzlaştırma) ve 34. maddesi (değişiklik)
4. Ceza Dairesi         2015/25861 E.  ,  2020/1141 K.

    "İçtihat Metni"

    MAHKEMESİ :Sulh Ceza Mahkemesi
    SUÇLAR : Tehdit, hakaret
    HÜKÜMLER : Ceza verilmesine yer olmadığı, güvenlik tedbiri uygulanması, düşme

    Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
    Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
    Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede;
    1) Sanık hakkında hakaret suçundan verilen düşme kararına ilişkin temyiz isteğinin incelenmesinde;
    Eyleme ve yükletilen suça yönelik sanık ... müdafiinin temyiz iddiaları yerinde görülmediğinden, TEMYİZ DAVASININ ESASTAN REDDİYLE HÜKMÜN ONANMASINA,
    2) Sanık hakkında tehdit suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne ilişkin temyiz isteğine gelince, başkaca nedenler yerinde görülmemiştir. Ancak;
    a) Mağdurlardan ...’in olayı gören tanık olmadığını söylemesi, mağdur ...’un da olayın görgü tanığı olduğundan bahsetmemesi, sanığın komşusu olması nedeniyle tehdit sözlerini yan daireden duyduğunu söyleyen tanık ...’ın ise sanıkla husumetli olduğunun anlaşılması karşısında; atılı suçun sübutuna ilişkin hangi kanıt ve tanık beyanlarına dayanıldığı ve neden üstünlük tanındığı açıklanıp tartışılmadan yetersiz gerekçeyle sanık hakkında yüklenen suçlardan yazılı şekilde hüküm kurulması,
    b) Kabule göre de; 02/12/2016 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak aynı tarihte yürürlüğe giren 6763 sayılı Kanunun 34. maddesiyle değişik 5271 sayılı CMK"nın 253. maddesi ve maddeye eklenen fıkraya göre uzlaşma hükümleri yeniden düzenlenmiş ve sanığa isnat edilen TCK"nın 106/1. maddesi kapsamındaki tehdit suçunun uzlaştırma kapsamında bulunduğu anlaşılmış olmakla, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu"nun 2 ve 7. maddeleri de gözetilerek, uzlaştırma işlemi uygulanarak sonucuna göre sanığın hukuki durumunun bu kapsamda tekrar değerlendirilip belirlenmesinde zorunluluk bulunması,
    Bozmayı gerektirmş ve sanık ... müdafiinin temyiz nedenleri yerinde görüldüğünden, HÜKMÜN BOZULMASINA, yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayarak sürdürülüp sonuçlandırılmak üzere dosyanın esas/hüküm mahkemesine gönderilmesine, 16/01/2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.








    Bu web sitesi, sisteminin bir üyesidir.