MAHKEMESİ :İŞ MAHKEMESİ

DAVA : Davacı, kıdem tazminatı, ihbar tazminatı, izin ücreti, fazla mesai ücreti, son 2 aylık ücret alacağı, hafta tatili ücreti ile ulusal bayram ve genel tatil ücreti alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Yerel mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır.
Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

A) Davacı İsteminin Özeti:
Davacı, davalı şirkete ait değişik şehirlerdeki alışveriş merkezlerinin İç Anadolu bölge müdürlüğünü yaptığını, 22.04.2004-24.07.2008 arasında çalışıp haksız olarak işten çıkarıldığını belirterek, kıdem-ihbar tazminatı, fazla çalışma ücreti, son 2 aylık ücret, hafta tatili ve genel tatil ücreti alacaklarının ödetilmesini istemiştir.
B) Davalı Cevabının Özeti:
Davalı, davacının üst düzey yönetici olup fazla çalışma yapmadığını, devamsızlık nedeniyle iş sözleşmesini haklı gerekçe ile feshettiklerini belirterek, davanın reddini istemiştir.
C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanılarak, fesihten sonraki devamsızlıkların geçerli olmayacağı ve akdin işverence feshedildiği, davacının haftada 6 gün çalışıp hafta tatili ücretini hak etmediği sonucuna varılarak, hafta tatili ücreti isteğinin reddine, diğer taleplerin kabulüne karar verilmiştir.
D) Temyiz:
Kararı davalı temyiz etmiştir.
E) Gerekçe:
1- Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Davacı işçinin fazla çalışma yapıp yapmadığı konusunda taraflar arasında uyuşmazlık bulunmaktadır.
Fazla çalışma yaptığını iddia eden işçi bu iddiasını ispatla yükümlüdür. Ücret bordrolarına ilişkin kurallar burada da geçerlidir. İşçinin imzasını taşıyan bordro sahteliği ispat edilinceye kadar kesin delil niteliğindedir. Bir başka anlatımla bordronun sahteliği ileri sürülüp kanıtlanmadıkça, imzalı bordroda görünen fazla çalışma alacağının ödendiği varsayılır.
İşyerinde üst düzey yönetici konumda çalışan işçi, görev ve sorumluluklarının gerektirdiği ücretinin ödenmesi durumunda, ayrıca fazla çalışma ücretine hak kazanamaz. Bununla birlikte üst düzey yönetici konumunda olan işçiye aynı yerde görev ve talimat veren bir başka yönetici ya da şirket ortağı bulunması hâlinde, işçinin çalışma gün ve saatlerini kendisinin belirlediğinden söz edilemeyeceğinden, yasal sınırlamaları aşan çalışmalar için fazla çalışma ücreti talep hakkı doğar. O hâlde üst düzey yönetici bakımından şirketin yöneticisi veya yönetim kurulu üyesi tarafından fazla çalışma yapması yönünde bir talimatın verilip verilmediğinin de araştırılması gerekir. İşyerinde yüksek ücret alarak görev yapan üst düzey yöneticiye işveren tarafından fazla çalışma yapması yönünde açık bir talimat verilmemişse, görevinin gereği gibi yerine getirilmesi noktasında kendisinin belirlediği çalışma saatleri sebebiyle fazla çalışma ücreti talep edemeyeceği kabul edilmelidir.
Somut olayda davacı, davalı şirketin değişik şehirlerdeki alışveriş merkezlerinde bulunan mağazalarının İç Anadolu Bölgesi bölge müdürlüğünü yapmaktadır. Davacıdan daha üstte hiyerarşik olarak genel müdür bulunmaktadır. Davacıya araç tahsis edilmiş ve aracın yakıtı işverence karşılanmış olup, günlük 10,00 TL yemek parası ödenmektedir. Son ücreti çıplak brüt 2.093 TL’dir. Ayrıca işyerinde performansa göre prim ödemesi de bulunmaktadır.
Bir davacı tanığı, davacının haftada 6 gün 09.00-22.00 arasında çalıştığını söylemiştir.
İş müfettişi raporu ve 28.05.2010 tarihli bilirkişi raporuna göre davacı, önceden genel müdüre bilgi vererek kendi bölgesindeki mağazalara gitmekte ve o gün orada kalmaktadır. Bu çalışma düzeninde davacı, çalışma sistemini kendisi belirlemektedir.
Mahkemece, davacının kendi mesaisini kendisi belirleyen üst düzey yönetici olduğu göz ardı edilerek fazla çalışma ücreti talebinin reddi yerine kabulüne karar verilmesi hatalı olup, bozmayı gerektirmiştir.
F) Sonuç:
Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı nedenlerden dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek hâlinde ilgiliye iadesine, 29.04.2013 tarihinde oybirliği ile karar verildi.