Tefecilik - Yargıtay 5. Ceza Dairesi 2018/3854 Esas 2018/4517 Karar Sayılı İlamı

5. Ceza Dairesi
Esas No: 2018/3854
Karar No: 2018/4517
Karar Tarihi: 19.06.2018

Tefecilik - Yargıtay 5. Ceza Dairesi 2018/3854 Esas 2018/4517 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi'nde görülen bir tefecilik davasında sanık hakkında verilen beraat kararı Hazine vekili tarafından temyiz edilmiştir. Ancak yapılan incelemede beraat kararının usul ve kanuna uygun olduğu herhangi bir kanıt bulunmadığından Hazine tarafından yapılan itiraz reddedilmiştir. Ancak yapılan incelemede sanık hakkında verilen beraat kararının yanıltıcı olduğu, suç unsurlarının mevcut olduğu ve zincirleme şekilde tefecilik suçunun işlendiği sonucuna varılmıştır. Bu kararın kanuna aykırı olduğu gerekçesiyle mahkeme kararı bozulmuştur.
TCK'nın 241. maddesinde tanımlanan tefecilik suçunun oluşabilmesi için kazanç elde etmek amacıyla başkasına ödünç para verilmesinin yeterli olduğu belirtilmiştir. Suç unsurlarının oluşabilmesi için birden fazla kişiye sistemli şekilde faiz karşılığı ödünç para verilmesi gerektiği şartı aranmamaktadır. Ayrıca suçun unsuru olarak yakın akrabalık bağı veya iş ilişkisi bulunmayan kişiler arasında günün ekonomik koşulları nazara alındığında yüksek sayılabilecek miktarda paranın karşılıksız verilmesinin hayatın olağan akışına uygun olmaması gerekmektedir.

5. Ceza Dairesi 2018/3854 E. , 2018/4517 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Tefecilik
HÜKÜM : Beraat

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
1-Sanık ... hakkında verilen beraat hükmünün yapılan temyiz incelemesinde;
Delilleri takdir ve gerekçesi gösterilmek suretiyle verilen beraat hükmü usul ve kanuna uygun olduğundan yerinde görülmeyen katılan Hazine vekilinin temyiz itirazlarının reddiyle hükmün ONANMASINA,
2-Sanık ... hakkında verilen beraat hükmünün yapılan temyiz incelemesinde ise;
TCK"nın 241. maddesinde tanımlanan tefecilik suçunun oluşabilmesi için kazanç elde etmek amacıyla başkasına ödünç para verilmesinin yeterli oluşu, ayrıca birden fazla kişiye sistemli şekilde faiz karşılığı ödünç para verilmesinin suçun unsuru olarak aranmaması ve aralarında yakın akrabalık bağı veya iş ilişkisi bulunmayan kişiler arasında günün ekonomik koşulları nazara alındığında yüksek sayılabilecek miktarda paranın karşılıksız verilmesinin hayatın olağan akışına uygun olmaması, sanık savunması, iş yerinde ele geçirilen kredi kartları, bilirkişi ve vergi inceleme raporu ile tanıklar ..., ..., ... ve ..."in faizle para aldıklarını beyan etmeleri karşısında sanığın üzerine atılı zincirleme şekilde tefecilik suçunun tüm unsurlarıyla sübuta ermesine karşın mahkumiyeti yerine yanılgılı değerlendirmeyle beraatine karar verilmesi,
Kanuna aykırı, katılan vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 19/06/2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.