Yargıtay 9. Hukuk Dairesi 2011/6526 Esas 2013/12613 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :ASLİYE HUKUK (İŞ) MAHKEMESİ

DAVA : Davacı, fazla çalışma ücreti, hafta tatili ücreti, kira yardımı alacağı ile ulaşım yardımı alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Yerel mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır.
Hüküm süresi içinde taraflar avukatlarınca temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

A) Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili, işverenin eşit davranma ilkesine aykırı olarak müvekkiline ödemediğini ileri sürdüğü fazla çalışma ücreti, hafta tatili ücreti, kira yardımı ve ulaşım yardımının tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.
B) Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili, davanın reddini talep etmiştir.
C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanılarak davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
D) Temyiz:
Karar taraflarca temyiz edilmiştir.
E) Gerekçe:
1-Davalı Şirket vekilinin 21.10.2010 tarihinde usulünce tefhim edilen kararı 15.12.2010 tarihli dilekçesiyle yasal 8 günlük süre geçtikten sonra katılma yoluyla temyiz ettiği anlaşılmıştır.
5521 sayılı Kanun’un katılma yoluyla temyiz usulü olmadığından davalı vekilinin 8 günlük süreden sonra yaptığı temyiz başvurusunun reddine,
2-Davacı temyiz talebine gelince;
Davacı vekilinin dava dilekçesinde fazla çalışma, cumartesi günleri saat 13.00 den sonra yapılan çalışmaları ile Pazar çalışmaları olmak üzere toplam 26.973,00 TL talepte bulunduğu, hükme esas alınan bilirkişi raporunda ise davacının yaptığı fazla çalışma, cumartesi çalışması, servis fazla çalışması ve üç haftada bir Pazar çalışması, başka bir değişle ayda bir Pazar çalışmasının %150 zamlı ücret üzerinden hesaplandığı görülmüştür.
Dosyadaki bilgi ve belgeler ve Mahkemenin kabulüne göre, davacının davalı işyerinde haftada 6 gün çalışması ve 3 haftada 1 Pazar çalışması söz konusudur.
Bu nedenle davacı vekilinin açık temyizi dikkate alınarak, fazla çalışmanın haftada 6 gün üzerinde hesaplanıp, Pazar günü çalışmasının 3 saatlik kısmının fazla çalışmaya eklenmesi ve ayda 1 Pazar günü çalışmasının 7,5 saatlik kısmının hafta tatili çalışması olarak hesaplanıp hüküm altına alınması gerekirken Pazar günü çalışmasının 3 saat üzerinden fazla çalışmaya göre hesaplanması hatalı olup, bozmayı gerektirmiştir.
F) Sonuç:
Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebepten dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine 18.04.2013 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.