Taksirle öldürme - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2018/2918 Esas 2020/780 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Ağır Ceza Mahkemesi
Suç :Taksirle öldürme
Hüküm :TCK"nın 85/2, 62/1, 50/4, 52/2, 53/6. maddeleri gereğince mahkumiyet


Taksirle öldürme suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm sanık müdafii tarafından temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Oluş ve dosya kapsamına göre, ölen sürücünün, idaresindeki otomobil ile meskun mahal dışında, gündüz vakti, bölünmüş tek yönlü karayolunda seyir halindeyken aracının sol ön kısımları ile, önünde seyir halinde olan sanığın idaresindeki toprak yüklü damperli kamyonun arka sağ kısımlarına çarptıktan sonra gidiş istikametine göre yolun sağ tarafına savrularak takla atması sonucu, sanığın ölen sürücü ile eşdeğer kusurlu olarak bir kişinin ölmesi, üç kişinin kemik kırığı oluşacak, iki kişinin basit tıbbi müdahale ile giderilebilecek şekilde yaralanmasıyla neticelenen olaya ilişkin, sanık hakkında belirlenen temel ceza ve güvenlik tedbiri miktarında isabetsizlik görülmediğinden tebliğnamede bu nedenle bozma öneren görüşe iştirak edilmemiştir.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanık müdafiinin ceza miktarına ilişkin sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Sanık hakkında hükmedilen uzun süreli hapis cezasının adli para cezasına çevrilmesine karar verilirken uygulanan Kanun maddesinin gösterilmemesi suretiyle CMK"nın 232/6. maddesine ve adli para cezasının belirlenmesine esas alınan tam gün sayısının gösterilmemesi suretiyle TCK"nın 52/3. maddesine aykırı hareket edilmesi,
Kanuna aykırı olup, sanık müdafinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu nedenle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA; ancak, yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu konuda, aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden hükmün üçüncü bendi çıkarılarak yerine “Sanığa verilen 4 yıl 2 ay hapis cezasının sanığın sosyal ve ekonomik durumu dikkate alınarak TCK"nın 50/4. maddesi yollamasıyla 50/1-a. maddesi gereğince adli para cezasına çevrilmesine; TCK"nın 52/3. maddesi gereğince adli para cezasının belirlenmesine esas tam gün sayısının 1520 tam gün olarak belirlenmesine, TCK"nın 52/2. maddesi gereğince sanığın ekonomik durumu gözetilerek bir gün karşılığı adli para cezasının takdiren 30 TL hesabıyla 45.600 TL adli para cezası ile cezalandırılmasına” ibarelerinin eklenmesi suretiyle sair yönleri usul ve Kanuna uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 21.01.2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.