Kasten yaralama - Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2019/15768 Esas 2020/1313 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
3. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/15768
Karar No: 2020/1313
Karar Tarihi: 21.01.2020

Kasten yaralama - Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2019/15768 Esas 2020/1313 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Bir asliye ceza mahkemesi tarafından kasten yaralama suçundan mahkumiyet hükmü verilmiştir. Sanığın daha önce aldığı cezaların birleştirilmesi konusunda karışıklık yaşanmaması için en ağır ceza mükerrirlik esas alınarak verilmiştir. Ancak sanığın temyiz sebepleri üzerine karar bozulmuş ve hüküm düzeltilerek onanmıştır. Anayasa Mahkemesi tarafından TCK'nin 53. maddesindeki bazı ibareler iptal edilmiş olsa da, bu husus infaz aşamasında dikkate alınabileceği için bozma nedeni yapılmamıştır. Kararda bahsedilen TCK'nin 58. maddesi, 5237 sayılı TCK'nin 53. maddesi ve 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK'un 321. ve 322. maddeleridir.
3. Ceza Dairesi         2019/15768 E.  ,  2020/1313 K.

    "İçtihat Metni"

    MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
    SUÇ : Kasten yaralama
    HÜKÜM : Mahkumiyet

    Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle evrak okunarak;
    Gereği görüşülüp düşünüldü:
    Kasti suçtan verilen hapis cezasına mahkumiyetin kanuni sonucu olarak, Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih ve 2014/140 Esas - 2015/85 Karar sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK"nin 53. maddesindeki bazı ibareler iptal edilmiş ise de; bu husus infaz aşamasında dikkate alınabileceğinden bozma nedeni yapılmamıştır.
    Sanık hakkında .... Asliye Ceza Mahkemesinin.... Esas ve.... Karar sayılı dosyası ile .... Asliye Ceza Mahkemesinin ....,..... Karar sayılı dosyalarından mükerrir olduğuna karar verilmiş ise de infaz aşamasında karışıklığa sebebiyet verilmemesi amacıyla sanığın en ağır olan .... Asliye Ceza Mahkemesinin 2009/1027 Esas ve 2010/556 Karar sayılı ilamındaki cezasının mükerrirliğe esas alınması gerektiğinin gözetilmemesi,
    Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz sebepleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden CMUK’un 322. maddesi gereğince, hükmün TCK"nin 58. maddesinin uygulanmasına ilişkin fıkrasından "ve ayrıca Çorlu 1. Sulh Ceza Mahkemesinin 2013/377 Esas, 2014/121 Karar sayılı ve 10.04.2014 kesinleşme tarihli kasıtlı suçtan 5 ay hapis cezasına mahkumiyet ilamı ile"" ibaresinin çıkartılması suretiyle hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 21.01.2020 gününde oy birliğiyle karar verildi.



    Bu web sitesi, sisteminin bir üyesidir.