Dava, rücuan tazminat istemine ilişkindir.

Mahkemece, bozmaya uyularak ilamında belirtildiği şekilde davalı ... hakkındaki davanın reddine. Diğer davalılar hakkındaki davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.

Hükmün, davacı avukatı ile davalılardan ... ile ... tarafından temyiz edilmesi üzerine, temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hâkimi ... tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kâğıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tespit edildi.

a)Dava; 14.10.2002 tarihli trafik-iş kazası sonucu vefat eden sigortalının hak sahiplerine bağlanan gelirlerden oluşan Kurum zararının tahsili istemine ilişkin olup, 5510 sayılı Yasanın 21. maddesiyle yeniden getirilen “sigortalı veya hak sahiplerinin işverenden isteyebilecekleri tutarlarla sınırlı” tazmin hükmünün, 5510 sayılı Yasanın yürürlüğü öncesinde gerçekleşen iş kazalarından kaynaklanan rücuan tazminat davalarında uygulanmasına olanak veren bir düzenleme bulunmadığı gözetildiğinde, davanın yasal dayanağı 506 sayılı Yasanın 9, 10 ve 26. maddeleridir.

Davaya konu somut olayda; iş kazası sonucu ölen sigortalının hak sahiplerine bağlanan ilk peşin sermaye değerli gelirler toplamının 14.955,51 TL olduğu, hükme esas alınan kusur raporunda davalılar murisi 5/8, sigortalının 3/8 oranında kusurlu bulunduğu, olayda 9 ve 10. madde koşullarının oluştuğu, 506 sayılı Yasanın 26. maddesi gereğince davalıların 5/8 (% 62.5) kusur karşılığı kurum zararından müştereken ve müteselsilen, davalı işveren ise, 10. maddesi hükmü gereğince bakiye %18.75 Kurum zararından münferiden sorumlu olduğu gözetilerek karar verilmesi gerekirken, yazılı şekilde 5/8 kusur karşılığı Kurum zararının mirasçılarından tahsiline karar verilmiş olması,

b)Kazaya karışan aracı sigortalayan sigorta şirketinin, 2918 sayılı Yasa kapsamında poliçeye dayalı akdi sorumluluğu nedeniyle poliçe limitini teşkil eden miktarı, Kurumun rücu davasından önce sigortalının hak sahiplerine ödediği, bu

./..
-2-

durumun yargılama aşamasında davalının ileri sürdüğü deliller sonucu ortaya çıktığı, davanın açılmasında davacı Kurumun bir kusurunun bulunmadığı, bu nedenle adı geçen davalı hakkındaki davanın reddine nedeniyle, davalı yararına vekalet ücretine hükmedilmeyeceği hususu gözetilmeksizin, yazılı şekilde vekalet ücretine hükmedilmiş olması,

c)Hukuk Muhakemeleri Kanunun 326/1. maddesine göre yargılama harç ve giderlerinde davada haksız çıkan yani aleyhine hüküm kurulan taraf sorumlu ise de; 5502 sayılı Kanunun 36. maddesine göre harçtan bağışık olduğu gözetilmeksizin, yargılama giderlerine dahil edilmek suretiyle Kurumun harç ile sorumluluğuna karar verilmiş olması, usul ve yasaya aykırı olup, bozma nedenidir.

Ne var ki; bu hususun düzeltilmesi yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden hüküm bozulmamalı, 6217 sayılı Kanunun 30. maddesi ile 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanununa eklenen geçici 3. madde atfıyla uygulanmakta olan 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanununun 438. maddesi gereğince düzeltilerek onanmalıdır.

SONUÇ: Hüküm fıkrasının 1, 4, 5, 6 numaralı bentlerinde yer alan “davalılar” sözcüğünden sonra gelmek üzere “ Şti.,” sözcüklerinin yazılmasına,

Hüküm fıkrasının davalı ...Ş. lehine vekalet ücreti ve masraf ile ilgili 7 ve 8 numaralı bentlerinin silinerek hüküm fıkrasından çıkarılmasına,

Hüküm fıkrasına “7-Davalı ...Ş. tarafından yatırılan harcın kararın kesinleşmesini müteakip istek halinde iadesine,” sözcüklerinin yazılmasına, ve hükmün bu şekliyle DÜZELTİLEREK ONANMASINA, aşağıda yazılı temyiz harcının temyiz eden davalılardan ... ve ..."dan alınmasına, 29.04.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.