22. Hukuk Dairesi Esas No: 2014/25535 Karar No: 2015/35160
Yargıtay 22. Hukuk Dairesi 2014/25535 Esas 2015/35160 Karar Sayılı İlamı
22. Hukuk Dairesi 2014/25535 E. , 2015/35160 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :İş Mahkemesi
DAVA : Davacı, kıdem, ihbar tazminatı, fazla mesai ile ulusal bayram ve genel tatil ücreti alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir. Mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır. Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I
Davacı İsteminin Özeti: Davacı vekili; müvekkilinin iş sözleşmesinin davalı şirket tarafından haksız olarak feshedildiğini beyanla kıdem ve ihbar tazminatları ile fazla çalışma ve genel tatil ücretlerinin davalıdan tahsilini talep etmiştir. Davalı Cevabının Özeti: Davalı vekili; zamanaşımı def"inde bulunmuş, davacının aralıklı olarak işyerinde çalıştığını, 06.02.2013 tarihinden itibaren haber vermeksizin işe gelmediğini, bu sebeple iş sözleşmesinin haklı sebeple feshedildiğini, hafta tatili kullandığını, fazla çalışmasının olmadığını, ulusal bayram ve genel tatil günlerinde çalışmadığını savunarak davanın reddini istemiştir. Mahkeme Kararının Özeti: Mahkemece toplanan deliller ve bilirkişi raporuna dayanılarak davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir. Temyiz: Kararı davalı vekili temyiz etmiştir. Gerekçe: 1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir. 2-Taraflar arasında davacının ilk dönem çalışmasının kıdem tazminatına hak kazanacak şekilde sona erip ermediği hususu uyuşmazlık konusudur. Dosya içeriğindeki kurum kayıtlarına göre, davacının davalı işyerinde 14.10.2002-29.02.2004 ve 09.05.2005-05.02.2013 tarihleri arasında fasılalı olarak çalıştığı görülmektedir. Hükme esas alınan bilirkişi raporunda fesih konusunda kesin bir kanıya varılamadığı belirtilerek tüm çalışma süresinin toplamı üzerinden hesaplama yapıldığı anlaşılmaktadır. Mahkemece bilirkişi raporu dikkate alınarak davacının iş sözleşmesinin haklı sebebe dayanmaksızın davalı tarafından feshedildiği kabul edilmiştir. Ancak davacının her iki dönem çalışmasının davacıya kıdem tazminatı ödemesini gerektirir şekilde feshedilip feshedilmediği hususunun netleştirilmediği anlaşılmaktadır. Bu durumda, mahkemece davacının ilk dönem çalışmasının kıdem tazminatına hak kazanacak şekilde sona erdiğinin tespiti halinde şimdiki gibi, aksi halde sadece ikinci dönem çalışması yönünden kıdem tazminatının hüküm altına alınması gerekir. Sonuç: Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebeplerden dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine 21.12.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.