Dolandırıcılık - Yargıtay 23. Ceza Dairesi 2015/10306 Esas 2016/10648 Karar Sayılı İlamı

23. Ceza Dairesi
Esas No: 2015/10306
Karar No: 2016/10648
Karar Tarihi: 13.12.2016

Dolandırıcılık - Yargıtay 23. Ceza Dairesi 2015/10306 Esas 2016/10648 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık, tanıdığı bir kişi vasıtasıyla bir aracı kiralayıp Ankara’ya gelmiş, orada tanıştığı mağdurlara aracının kendisine ait olduğunu belirterek 20.000 TL’ye satmak üzere anlaşmıştır. Mağdurlar sanığa 4.300 TL para vermişler ancak daha sonra araştırma yaparak aracın kiralık olduğunu öğrenmişler ve sanığın dolandırıcılık suçu işlediği anlaşılmıştır. Sanık, TCK’nın 157/1, 52/2, 53. maddeleri uyarınca 1 yıl hapis ve 100 TL adli para cezasına çarptırılmıştır. Ancak, sonrasında yapılan yasal bir düzenlemeyle TCK’nın basit dolandırıcılık suçu uzlaştırma kapsamına alınmıştır ve bu değişiklik sanık lehine olduğu için hükmün bozulması gerektiği kararlaştırılmıştır. Kanun değişikliği ile ilgili detaylı açıklamalar ise 5271 sayılı Kanun’un 253. maddesi ve 6763 sayılı Kanun’un 34. maddesiyle yapılmıştır.

23. Ceza Dairesi 2015/10306 E. , 2016/10648 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Dolandırıcılık
HÜKÜM : TCK"nın 157/1, 52/2, 53. maddeleri gereğince 1 yıl hapis ve 100 TL adli para cezası

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanığın olay öncesi tanıdığı ... isimli şahıs vasıtasıyla oto kiralama işi yapan işyerinden... plaka sayılı aracı kiralayıp Ankara iline geldiği, daha önceden çalışmış olduğu akaryakıt istasyonunda tanıdığı olan ... vasıtasıyla aynı yerde çalışan kardeş olan katılanlar ile tanıştığı, katılanlara aracın kendisine ait olduğunu belirtip satılık olduğunu söylediği, aralarında yaptıkları pazarlıkta aracı 20.000 TL ye alma hususunda anlaştıkları, katılanların sanığa 4.300 TL para verdikleri, sonrasında sanığın hastaneye yattığını, hastane çıkışı aracın satış işlemlerini gerçekleştireceğini söylediği, katılanların yaptıkları araştırmada aracın kiralık araç olduğunu ve sanığın hastaneden kaçtığını öğrendikleri, tüm dosya kapsamından sanığın dolandırıcılık suçunu işlediği anlaşıldığından mahkemenin kabulünde bir isabetsizlik görülmemiştir.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanığın yerinde görülmeyen diğer temyiz itirazlarının reddine, ancak;
02/12/2016 tarih ve 29906 sayılı Resmi Gazetede yayımlanarak yürürlüğe giren 6763 sayılı Kanun"un 34. maddesi ile değişik 5271 sayılı Kanun"un 253. maddesinin (b) bendine eklenen 6. alt bendi ile TCK"nın 157. maddesinde düzenlenen basit dolandırıcılık suçunun uzlaştırma kapsamına alınmış olması ve bu düzenlemenin sanık lehine olması karşısında; söz konusu kanun değişikliğine göre, sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Kanun"un 6723 sayılı Kanun’un 33. maddesi ile değişik 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 13/12/2016 tarihinde oybirliği ile karar verildi.