Uyuşturucu madde ticareti yapma - Yargıtay 20. Ceza Dairesi 2015/15966 Esas 2019/1831 Karar Sayılı İlamı

Mahkeme : KARABÜK Ağır Ceza Mahkemesi
Suç : Uyuşturucu madde ticareti yapma
Hüküm : Mahkûmiyet

Dosya incelendi.
GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ:
1)Olay tarihi olan 18.04.2013 tarihinde sanık tarafından haklarında kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma suçundan tedavi ve denetimli serbestlik tedbiri kararı verilen temyize gelmeyen ..., ...’a uyuşturucu madde verilmesi eylemlerine yönelik adli kolluk görevlilerince düzenlendiği değerlendirilen fizik takip tutanaklarının aslı veya onaylı suretinin denetime imkan verecek şekilde dosya içerine alınmaması,
2)Olaylardan elde edilen materyaller ile ilgili parmak izi raporunun aslı veya onaylı suretinin denetime imkan verecek şekilde dosya içerisine alınmaması,
3)Hükme esas alınan ve Karabük Adli Emanet Memurluğu’nun 2013/209 sırasında kayıtlı olduğu anlaşılan iletişim tespit çözüm tutanaklarının, yargılama aşamasında getirtilip sanığa okunmadan hüküm kurulduğu anlaşıldığından, iletişim tespit çözüm tutanaklarının aslı veya onaylı örneklerinin dosya içerisine konulmasından sonra, sanığa okunup diyeceklerinin sorulması, kabul etmediği takdirde görüşmelere ilişkin ses kayıtları dinletilerek kendi sesi olup olmadığının sorulması, kendisine ait olmadığını belirtmesi halinde ise sanıktan alınacak ses örnekleri ile telefon konuşmalarına ilişkin ses kayıtlarının aynı kişiye ait olup olmadığı konusunda Adli Tıp Kurumu Fizik İhtisas Dairesi veya uzman bir kurum ya da kuruluştan rapor alınması ve sonucuna göre sanığın hukuki durumunun belirlenmesi gerekirken eksik araştırma ile hüküm kurulması,
4)Hükmedilen gün para cezasının, adli para cezasına çevrilmesine karar verilmesi sırasında 5237 sayılı TCK’nın 52/2. maddesi yerine TCK"nın 52/1-2. maddelerinin yazılması suretiyle 5271 sayılı CMK’nın 232/6. maddesine aykırı davranılması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde olduğundan, CMUK’nın 321. maddesi gereğince hükmün BOZULMASINA, 25.03.2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.