Tefecilik - tehdit - hakaret - basit yaralama - Yargıtay 5. Ceza Dairesi 2014/10516 Esas 2018/4499 Karar Sayılı İlamı

5. Ceza Dairesi
Esas No: 2014/10516
Karar No: 2018/4499
Karar Tarihi: 19.06.2018

Tefecilik - tehdit - hakaret - basit yaralama - Yargıtay 5. Ceza Dairesi 2014/10516 Esas 2018/4499 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, sanıklara atfedilen tehdit, hakaret ve yaralama suçları nedeniyle Hazinenin doğrudan zarar görmediği için dava açma hakkı bulunmadığına karar vererek, sanıkların bu suçlardan beraat etmelerine hükmetti. Ancak, sanığın tefecilik suçu yönünden yapılan incelemenin eksik olduğu ve yetersiz gerekçeyle beraat kararı verildiği tespit edildiği için hüküm bozuldu. TCK'nın 241. maddesi, tefecilik suçu için ödünç para vermenin yeterli olduğunu, birden fazla kişiye faiz karşılığı verilen ödünç paranın suç unsuru olmadığını, sanığın ödünç para verdiğini kabul etmesinin yeterli olduğunu belirtirken, sanığın tefecilik yapmadığına dair yeterli kolluk incelemesi yapılmadığına dikkat çekildi. Bu nedenle, alacaklıların icra dosyaları araştırılmalı, vergi inceleme raporu düzenlenmeli ve sonuca göre sanığın hukuki durumu belirlenmelidir. Kanun maddeleri olarak, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi ve 1412 sayılı CMUK'un 317 ve 321. maddeleri gösterildi.

5. Ceza Dairesi 2014/10516 E. , 2018/4499 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Tefecilik, tehdit, hakaret, basit yaralama
HÜKÜM : Beraat

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelendi;
Sanıkların üzerlerine atılı tehdit, hakaret, basit yaralama suçlarından doğrudan zarar görmesi söz konusu olmayan, bu nedenle hükümleri temyiz etme hakkı bulunmadığı anlaşılan Hazinenin usulsüz olarak bu suçlar yönünden de davaya katılmasına karar verilmesi hükümleri temyiz hakkı vermeyeceğinden vekilinin tehdit, hakaret, basit yaralama suçları yönünden temyiz itirazlarının 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi de gözetilerek 1412 sayılı CMUK"nın 317. maddesi uyarınca REDDİNE, incelemenin sanık ... hakkında tefecilik suçundan verilen beraat hükmüne yönelik temyiz itirazlarıyla sınırlı olarak yapılmasına karar verildikten sonra gereği düşünüldü:
TCK"nın 241. maddesinde tanımlanan tefecilik suçunun oluşabilmesi için kazanç elde etmek amacıyla başkasına ödünç para verilmesinin yeterli olması, ayrıca birden fazla kişiye sistemli olarak faiz karşılığı ödünç para verilmesinin suçun unsuru olarak aranmaması, sanığın ödünç para verdiğini kabul etmesi, katılanların aşamalarda özü itibariyle değişmeyen beyanları ile borç para verme işlemine konu paranın miktarı, aralarında yakın akrabalık bağı veya iş ilişkisi bulunmayan kişiler arasında önemli miktarlardaki paranın karşılıksız verilmesinin hayatın olağan akışına aykırı bulunması hususları birlikte değerlendirildiğinde, maddi gerçeğin açığa çıkarılması amacıyla, sanığın tefecilik yapıp yapmadığına ilişkin kolluk incelemesi yaptırılması, alacaklısı oldukları icra dosyalarının araştırılarak varsa borçlularının tanık sıfatıyla dinlenilmesi, ilgili vergi dairesine yazı yazılarak bu konuda vergi inceleme raporu düzenlettirilmesinden sonra hasıl olacak sonuca göre sanığın hukuki durumunun tayin ve takdiri gerekirken eksik inceleme ve yetersiz gerekçeyle yazılı şekilde beraat kararı verilmesi,
Kanuna aykırı, katılan Hazine vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 19/06/2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.