Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2019/2749 Esas 2019/4906 Karar Sayılı İlamı

3. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/2749
Karar No: 2019/4906
Karar Tarihi: 11.03.2019

Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2019/2749 Esas 2019/4906 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Ankara 31. Asliye Ceza Mahkemesi, kasten basit yaralama suçundan sanığa 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun ilgili maddeleri gereğince 1.000 TL adli para cezası verdi. Ancak, Adalet Bakanlığı, kanun yararına bozma isteminde bulundu çünkü uzlaşma usulüne uygun bir şekilde yapılmamıştı. Mahkeme kararı, kanun yararına BOZULARAK müteakip işlemlerin mahallinde yerine getirilmesine karar verildi. Kararda geçen kanun maddeleri şöyle açıklanıyor:
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 86/2, 29/1, 62/1 ve 52/2. maddeleri
- 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 253 ve 254. maddeleri
- 6763 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu ile Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanun'un 253/1-a maddesi.

3. Ceza Dairesi 2019/2749 E. , 2019/4906 K.

"İçtihat Metni"

Kasten yaralama suçundan sanık ..."nun 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu"nun 86/2, 29/1, 62/1 ve 52/2. maddeleri gereğince 1.000,00 Türk Lirası adli para cezası ile cezalandırılmasına dair Ankara 31. Asliye Ceza Mahkemesinin 25.10.2018 tarihli ve 2017/52 Esas, 2018/1352 sayılı kararına karşı Adalet Bakanlığının 30.01.2019 tarih ve 2019/376 sayılı yazısıyla kanun yararına bozma isteminde bulunulduğundan bu işe ait dava dosyası Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 12.02.2019 tarih ve 2019/13584 sayılı tebliğnamesi ile Dairemize gönderilmekle incelendi.
Mezkur ihbarnamede;
Dosya kapsamına göre, sanığın üzerine atılı bulunan 5237 sayılı Kanun’un 86/2. maddesinde düzenlenen kasten basit yaralama suçunun, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 253. maddesinin 02.12.2016 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 6763 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu ile Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanun ile değiştirilmezden önceki haliyle de, anılan maddenin 253/1-a maddesi gereğince de uzlaşmaya tabi olması karşısında, sanık ve katılana soruşturma evresinde usulüne uygun uzlaşma teklifi yapılmadığı cihetle, 5271 sayılı Kanun"un 253 ve 254. maddelerinde 6763 sayılı Kanun’la yapılan değişiklik de nazara alınarak, dosyasının uzlaştırma bürosuna gönderilerek uzlaştırma işlemlerinin yapılması gerektiği gözetilmeksizin, yazılı şekilde karar verilmesinde, isabet görülmediğinden bahisle, 5271 sayılı CMK"nin 309. maddesi gereğince anılan kararın bozulması lüzumunun ihbar olunduğu anlaşıldı.
Gereği görüşülüp düşünüldü:
Adalet Bakanlığının kanun yararına bozma isteyen yazısına dayanan tebliğnamede ileri sürülen düşünce yerinde görüldüğünden; Ankara 31. Asliye Ceza Mahkemesinin 25.10.2018 tarihli ve 2017/52 Esas, 2018/1352 sayılı kararının 5271 sayılı CMK"nin 309/4. maddesi gereğince kanun yararına BOZULMASINA, müteakip işlemlerin mahallinde yerine getirilmesine, dosyanın mahalline gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 11.03.2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.