Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 2017/6524 Esas 2019/2882 Karar Sayılı İlamı

2. Hukuk Dairesi
Esas No: 2017/6524
Karar No: 2019/2882

Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 2017/6524 Esas 2019/2882 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Bir boşanma davası sonucunda, bölge adliye mahkemesi karşılıklı boşanma kararı vermiştir. Temyiz edilen kararda, erkek tarafından kusur belirlemesi, tazminat taleplerinin reddi ve kadın yararına hükmedilen tazminatlar yönünden temyiz itirazı reddedilmiştir. Ancak, hükümde davalı-karşı davacı kadın yararına takdir edilen maddi ve manevi tazminat azdır ve daha uygun miktarlarda tazminat takdiri gerekir. Türk Medeni Kanunu'nun 4. maddesindeki hakkaniyet ilkesi ile Türk Borçlar Kanunu'nun 50 ve 51. maddesi gözetilerek daha uygun miktarlarda maddi ve manevi tazminat takdiri yapılması gerektiği belirtilmiştir. Kanun maddeleri: Türk Medeni Kanunu'nun 4. maddesi, Türk Borçlar Kanunu'nun 50 ve 51. maddeleri.

2. Hukuk Dairesi 2017/6524 E. , 2019/2882 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ : ... Bölge Adliye Mahkemesi 2. Hukuk Dairesi
DAVACI-DAVALI : ...
DAVALI-DAVACI : ...
DAVA TÜRÜ : Karşılıklı Boşanma
Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda bölge adliye mahkemesi hukuk dairesince verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm davalı-karşı davacı kadın tarafından yoksulluk nafakası, yargılama giderleri ile vekalet ücreti yönünden; davacı-karşı davalı erkek tarafından ise kusur belirlemesi, tazminat taleplerinin reddi ve kadın yararına hükmedilen tazminatlar yönünden temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:
1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuna uygun sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir yanlışlık görülmemesine göre, davacı-karşı davalı erkeğin tüm, davalı-davacı kadının ise aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yersizdir.
2-Tarafların tespit edilen ekonomik ve sosyal durumları, boşanmaya yol açan olaylardaki kusur dereceleri, paranın alım gücü, kişilik haklarına yapılan saldırı ile ihlâl edilen mevcut ve beklenen menfaat dikkate alındığında davalı-karşı davacı kadın yararına takdir edilen maddi ve manevi tazminat azdır. Türk Medeni Kanunu"nun 4. maddesindeki hakkaniyet ilkesi ile Türk Borçlar Kanunu"nun 50 ve 51. maddesi hükmü dikkate alınarak daha uygun miktarda maddi (TMK m. 174/1) ve manevi (TMK m. 174/2) tazminat takdiri gerekir. Bu yönler gözetilmeden hüküm tesisi doğru bulunmamıştır.
SONUÇ: Temyiz edilen hükmün yukarıda 2. bentte gösterilen sebeple BOZULMASINA, temyize konu diğer bölümlerin ise 1. bentte gösterilen sebeple ONANMASINA, aşağıda yazılı harcın İsmail"e yükletilmesine, peşin harcın mahsubuna 154.30 TL temyiz başvuru harcı peşin yatırıldığından başkaca harç alınmasına yer olmadığına, temyiz peşin harcının istek halinde yatıran Şamile"ye geri verilmesine, dosyanın bölge adliye mahkemesi hukuk dairesine gönderilmesine oybirliğiyle karar verildi. 18.03.2019 (Pzt.)