MAHKEMESİ :İŞ MAHKEMESİ

DAVA :Davacı, çalıştığı sürece günlük fazla çalışma süreleri ile hafta tatili ve genel tatil günlerinde yaptığı fazla çalışmalara ilişkin ücretlerinin ödenmediğini, yıllık izinlerinin tam olarak kullandırılmadığını, kıdem ve ihbar tazminatlarının da eksik ödendiğini ileri sürerek, kıdem tazminatı, ihbar tazminatları ile fazla çalışma, hafta tatili, genel tatil, %5 fazlası, ikramiye ve yıllık izin ücreti alacaklarının davalıdan tahsilini istemiştir. ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Yerel mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır.
Hüküm süresi içinde taraflar avukatlarınca temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi M.Başbayraktar Taşkın tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I

A) Davacı İsteminin Özeti:
Davacı, çalıştığı sürece günlük fazla çalışma süreleri ile hafta tatili ve genel tatil günlerinde yaptığı fazla çalışmalara ilişkin ücretlerinin ödenmediğini, yıllık izinlerinin tam olarak kullandırılmadığını, kıdem ve ihbar tazminatlarının da eksik ödendiğini ileri sürerek, kıdem , ihbar tazminatları ile fazla çalışma, hafta tatili, genel tatil, %5 fazlası, ikramiye ve yıllık izin ücreti alacaklarının davalıdan tahsilini istemiştir.
B) Davalı Cevabının Özeti:
Davalı, davacının iş sözleşmesinin sona ermesi sırasında tüm alacaklarının ödendiğini, yapmış olduğu fazla çalışmaların karşılıklarının bordrolara yansıtılmak suretiyle ödendiğini savunarak, davanın reddini istemiştir.
C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanılarak, davacının taleplerinde haklı olduğu gerekçesiyle davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
D) Temyiz:
Kararı taraflar temyiz etmiştir.
E) Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre davalının tüm, davacının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2- Taraflar arasındaki uyuşmazlık, davacının fazla çalışma ve genel tatil ücreti alacağı olup olmadığı noktasında toplanmaktadır.
Fazla çalışmaların uzun bir süre için hesaplanması ve miktarın yüksek çıkması halinde Yargıtay’ca son yıllarda hakkaniyet indirimi yapılması gerektiği istikrarlı uygulama halini almıştır (Yargıtay 9.HD. 11.2.2010 gün 2008/17722 E, 2010/3192 K; Yargıtay, 9.HD. 18.7.2008 gün 2007/25857 E, 2008/20636 K.). Ancak fazla çalışmanın tanık anlatımları yerine yazılı belgelere ve işveren kayıtlarına dayanması durumunda böyle bir indirime gidilmemektedir.
Dairemizin önceki kararlarında; fazla çalışma ücretlerinden yapılan indirim, kabul edilen fazla çalışma süresinden indirim olmakla, davalı tarafın kendisini avukatla temsil ettirmesi durumunda reddedilen kısım için davalı yararına avukatlık ücretine hükmedilmesi gerektiği kabul edilmekteydi (Yargıtay 9.HD. 11.02.2010 gün 2008/17722 E, 2010/3192 K.). Ancak, işçinin davasını açtığı veya ıslah yoluyla dava konusunu arttırdığı aşamada, mahkemece ne miktarda indirim yapılacağı işçi tarafından bilenemeyeceğinden, Dairemizce 2011 yılı itibarıyla maktu ve nispi vekâlet ücretlerinin yüksek oluşu da dikkate alınarak konunun yeniden ve etraflıca değerlendirilmesine gidilmiş, bu tür indirimden kaynaklanan ret sebebiyle davalı yararına avukatlık ücretine karar verilmesinin adaletsizliğe yol açtığı sonucuna varılmıştır. Özellikle seri davalarda indirim sebebiyle kısmen reddine karar verilen az bir miktar için dahi her bir dosyada zaman zaman işçinin alacak miktarını da aşan maktu avukatlık ücretleri ödetilmesi durumu ortaya çıkmaktadır. Yine daha önceki kararlarımızda, yukarıda değinildiği üzere fazla çalışma alacağından yapılan indirim sebebiyle ret vekâlet ücretine hükmedilmekle birlikte, Borçlar Kanununun 161/son, 325/son, 43 ve 44 üncü maddelerine göre, yine 5953 sayılı Yasada öngörülen yüzde beş fazla ödemelerden yapılan indirim sebebiyle reddine karar verilen miktar için avukatlık ücretine hükmedilmemekteydi. Bu durum uygulamada hakkaniyete aykırı sonuçlara neden olduğundan ve konuyla ilgili olarak Avukatlık Asgari Ücret Tarifesinde de herhangi bir kurala yer verilmediğinden, Dairemizce eski görüşümüzden dönülmüş ve fazla çalışma alacağından yapılan indirim nedeniyle reddine karar verilen miktar bakımından, kendisini vekille temsil ettiren davalı yararına avukatlık ücretine hükmedilemeyeceği kabul edilmiştir.
Somut olayda, davacının isteklerinin ne kadar olduğunun belirlenmesi için hesap bilirkişisinden rapor alındıktan sonra davalı taleplerini ıslah etmiştir. Islah üzerine davalı da yasal süresi içinde zamanaşımı itirazında bulunmuştur.
Mahkemece hükme esas alınan ek raporda zamanaşımına uğrayan fazla çalışma ve hafta tatili ücreti alacakları açısından hesaplanan miktarların dava dilekçesi ile istenen meblağdan az olması nedeniyle zamanaşımına uğrayan miktar bulunmadığı belirtilmiştir. Ancak mahkemece bilirkişi raporu hatalı değerlendirilerek anılan alacaklar hakkında miktar itibariyle davacı talebinden az karar verilmesi isabetsizdir.
3. Ayrıca takdiri indirim nedeniyle davalı yararına vekalet ücretine hükmedilmesi de doğru değildir.
F) Sonuç:
Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebeplerden dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine 18.04.2013 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.