Hırsızlık - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2018/8127 Esas 2019/8373 Karar Sayılı İlamı

17. Ceza Dairesi
Esas No: 2018/8127
Karar No: 2019/8373
Karar Tarihi: 28.05.2019

Hırsızlık - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2018/8127 Esas 2019/8373 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi, sanık hakkında hırsızlık suçu nedeniyle mahkumiyet kararı vermiştir. Yerel mahkeme kararı temyiz edilmiş ve dosya incelenerek beraat kararının yerinde olmadığına karar verilmiştir. Sanığın daha önce benzer bir suç işlediği ve müştekinin de bu konuda beyanı olduğu göz önüne alınarak karar bozulmuştur. Rahime Özdemir’in beyanı alınıp alınmadığına ve sanığın hukuki durumunun tespit edilmesi gerektiğine dikkat çekilmiştir. Kanun maddeleri olarak, beraat kararının bozulması için 5237 sayılı TCK’nun 43. maddesi referans gösterilmiştir.

17. Ceza Dairesi 2018/8127 E. , 2019/8373 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yerel mahkemece sanık hakkında hırsızlık suçundan verilen hüküm temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Sanık ...’ın birlikte yakalandığı kızı Rahime Özbayındır’ın fezleke evraklarına göre çocuk büroya teslim edildiğinin ifade edilmesi, müştekinin soruşturma ve kovuşturma aşamasındaki beyanlarında, sanığın daha öncede geriye doğru kamera görüntülerini incelediğinde 16.08.2014 tarihinde iş yerine gelip benzer yöntemle eşya çaldığını tespit ettiğini belirtmesi karşısında, sanık ... Bayındır hakkında müştekiye yönelik olarak açılmış bir başka dava olup olmadığı, eğer önceki olayla ilgili tespitin yapılması söz konusu olur ise 5237 sayılı TCK’nun 43. maddesinin de değerlendirilmesi yapılarak, Rahime Özdemir ‘in beyanı alınıp alınmadığı araştırılarak sonuçlarına göre sanığın hukuki durumunun tayin edilmesi gerektiği gözetilmeden , beraat kararı verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, o yer Cumhuriyet Savcısı’nın temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün açıklanan nedenlerle tebliğnamaye uygun olarak BOZULMASINA, 28.05.2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.