Tehdit - Yargıtay 4. Ceza Dairesi 2015/26183 Esas 2020/1107 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Tehdit
HÜKÜM : Ceza verilmesine yer olmadığı

Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede;
Eylemin doğru olarak nitelendirildiği ve Kanun öngörülen suç tipine uyduğu,
Anlaşılmış ve ileri sürülen başkaca temyiz nedenleri yerinde görülmediği gibi hükmü etkileyecek oranda hukuka aykırılığa da rastlanmamıştır.
Ancak,
Katılanlara yönelik silahla tehdit eylemini TCK"nın 25/1. maddesi uyarınca meşru savunma koşulları kapsamında gerçekleştirdiği kabul edilen sanık hakkında 5271 sayılı CMK"nın 223/2-d maddesi gereğince beraat kararı verilmesi yerine ceza verilmesine yer olmadığına dair hüküm kurulması,
Kanuna aykırı ve katılanlar ... ile ..."un temyiz iddiaları yerinde görüldüğünden, hükmün bu nedenle BOZULMASINA, 5320 sayılı Kanunun 8/1. madde ve fıkrası aracılığıyla 1412 sayılı CMUK’nın 322. maddesi uyarınca bu aykırılık, yeniden yargılama yapılmasına gerek olmaksızın düzeltilebilir nitelikte bulunduğundan, temyiz edilen kararın açıklanan noktasının; hüküm fıkrasından, sanık hakkında TCK"nın 25. maddesi yollaması ile CMK"nın 223/3.b.maddesi uyarınca CEZA VERİLMESİNE YER OLMADIĞINA ilişkin kısmın karardan çıkarılarak, yerine sanığın TCK"nın 25. maddesinde düzenlenen meşru savunma hükümleri gereği CMK"nın 223-d maddesi uyarınca BERAATİNE ibaresinin eklenmesi biçiminde DÜZELTİLMESİNE ve başkaca yönleri Kanuna uygun bulunan hükmün bu bağlamda ONANMASINA, 16/01/2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.