Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2019/13268 Esas 2020/754 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Sulh Ceza Mahkemesi

Taksirle bir kişinin yaralanmasına neden olma suçundan şüpheli ... hakkında yapılan soruşturma evresi sonucunda İstanbul Anadolu Cumhuriyet Başsavcılığınca verilen 15/11/2018 tarihli ve 2018/214380 soruşturma, 2018/141579 sayılı kovuşturmaya yer olmadığına dair karara karşı yapılan itirazın kabulü ile anılan kararın kaldırılmasına ilişkin mercii İstanbul Anadolu 4. Sulh Ceza Hâkimliğinin 12/06/2019 tarihli ve 2019/516 değişik iş sayılı kararını kapsayan dosya incelendi.
5237 sayılı Türk Ceza Kanununun "Taksirle Yaralama" başlıklı 89/5. maddesinin, "Taksirle yaralama suçunun soruşturulması ve kovuşturulması şikâyete bağlıdır. Ancak, birinci fıkra kapsamına giren yaralama hariç, suçun bilinçli taksirle işlenmesi halinde şikâyet aranmaz." şeklinde olduğu, müştekinin 04/10/2018 tarihli beyanında şüpheli hakkında şikayetçi olmadığını bildirdiği anlaşılmakla, itirazın reddi yerine yazılı şekilde kabulüne karar verilmesinde isabet görülmediğinden bahisle 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun 309. maddesi uyarınca anılan kararın bozulması lüzumu Yüksek Adalet Bakanlığı Ceza İşleri Genel Müdürlüğü ifadeli 16/10/2019 gün ve 94660652-105-34-11215-2019-Kyb sayılı sayılı kanun yararına bozma talebine atfen, Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 24/10/2019 gün ve 2019/101434 sayılı ihbarnamesi ile ihbar ve dava tevdi kılınmakla;
Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Olay günü saat 20.20 sıralarında şüphelinin idaresindeki ticari taksi ile seyir halindeyken, gidiş yönüne göre sağ taraftan yolun karşısına geçmek isteyen mağdura çarpması şeklinde meydana gelen ve mağdurun kemik kırığı oluşacak şeklinde yaralanması ile sonuçlanan olayda, mağdurun olay tarihinde kaldırıldığı hastanede kolluk görevlilerince olay anından yaklaşık iki saat sonra alınan ilk ifadesinde ticari taksi şoföründen şikayetçi olmadığı, ertesi gün saat 00.13"te hastaneye yatışın yapılarak operasyona alındığı ve 10.10.2018 tarihinde taburcu olduğu, mağdurun şikayetçi olmaması sebebiyle 15.11.2018 tarihinde kovuşturmaya yer olmadığına dair karar verildiği, mağdur ise 20.11.2018 tarihli kovuşturmaya yer olmadığına dair kararına itiraz dilekçesinde; ifadenin alındığı zamanda çok ağrılı ve sağlıklı düşünemediğinden dolayı şikayetçi olmadığını, kovuşturmaya yer olmadığına dair kararın kaldırılarak yeniden incelenmesini istediğini belirttiği, her ne kadar ilk geçici raporunda bilincinin açık olduğu belirtilmiş ise kot frakturu olduğu ve bilinç takibi önerildiği belirtilerek operasyona alındığı, bu itibarla şikayetçi olmadığına ilişkin ilk ifadesinin geçerli kabul edilemeyeceği, 20.11.2018 tarihli dilekçesi ile bildirdiği şikayet beyanının ise süresinde olduğu anlaşılmakla, İstanbul Anadolu Cumhuriyet Başsavcılığının 15.11.2018 tarihli kovuşturmaya yer olmadığına dair verilen karara ilişkin itirazın kabulüne dair İstanbul Anadolu 4. Sulh Ceza Hakimliğinin 12.06.2019 tarihli ve 2019/516 değişik iş sayılı kararında bir isabetsizlik görülmemiş olup,

Kanun yararına bozma talebine dayanılarak düzenlenen tebliğnamedeki bozma isteği incelenen dosya kapsamına nazaran yerinde görülmediğinden, İstanbul Anadolu 4. Sulh Ceza Mahkemesinin 12.06.2019 gün ve 2019/516 değişik iş sayılı kararına yönelik kanun yararına bozma talebinin CMK"nın 309. maddesi uyarınca REDİNE, müteakip işlemlerin mahallinde yapılmasına, dosyanın mahalline gönderilmesi için Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE; 21.01.2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.