7. Hukuk Dairesi Esas No: 2016/19236 Karar No: 2016/12220 Karar Tarihi: 06.06.2016
Yargıtay 7. Hukuk Dairesi 2016/19236 Esas 2016/12220 Karar Sayılı İlamı
Özet:
İş Mahkemesi'nde görülen dava sonucunda, davacının mevsimlik işçilik dönemindeki çalışmalarının derece ve kademesinde dikkate alınmaması nedeniyle ücret farkı, akti ilave tediye farkı, yasal ilave tediye farkı, yıpranma primi farkı ve ayrımcılık tazminatı alacakları tahsil edilemediği gerekçesiyle açtığı davanın kısmen kabulüne karar verildi. Ancak davacının açıkça tahsil amaçlı belirsiz alacak davası açmak yerine kısmi dava açmasının hatalı olduğu ve ayrımcılık tazminatı talebinin 1,00 TL'ye indirilmesi gerektiği belirtildi. Ayrıca davacının bütün alacaklara en yüksek mevduat faizi uygulanmasını talep etmesinin hatalı olduğu ve yasal faiz yerine en yüksek mevduat faizine hükmedilmesinin kabul edilebilir olduğu ifade edildi. Kararda, Toplu İş Sözleşmesinden kaynaklı fark alacaklar, 6772 sayılı Yasa’dan kaynaklanan ilave tediye alacakları ve ayrımcılık tazminatı taleplerine ilişkin kanun maddeleri ise belirtilmedi.
7. Hukuk Dairesi 2016/19236 E. , 2016/12220 K.
"İçtihat Metni"
Mahkemesi :İş Mahkemesi Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen hükmün, Yargıtay"ca incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dosya incelendi, gereği görüşüldü:
1.Dosyadaki yazılara, hükmün Dairemizce de benimsenmiş bulunan yasal ve hukuksal gerekçeleriyle dayandığı maddi delillere ve özellikle bu delillerin takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine ve özellikle temyiz nedenlerine göre davalının aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazlarının reddine. 2.Davacı vekili, mevsimlik işçilik döneminde geçen çalışmalarının derece ve kademesinde dikkate alınmaması nedeniyle ücret farkı, akti ilave tediye farkı, yasal ilave tediye farkı, yıpranma primi farkı ve ayrımcılık tazminatı alacaklarının tahsilini talep etmiştir. Davalı davanın reddine karar verilmesini istemiştir. Mahkemece davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir. Mahkemece davanın belirsiz alacak davası olduğu kabul edilmiştir. Dava dilekçesinde davanın açıkça tahsil amaçlı belirsiz alacak davası olduğu yazmamaktadır. Aksine dava kısmi dava şeklinde açılmıştır. Davanın Toplu İş Sözleşmesinden kaynaklı fark alacaklara ve 6772 sayılı Yasa’dan kaynaklanan ilave tediye alacaklarına ve ayrımcılık tazminatına yönelik olduğu dikkate alındığında derece ve kademe uygulamasından yararlandırılmayan davacının haktan faydalanıp faydalanamayacağı tartışmalı olduğundan HMK 109.madde kapsamında kısmi dava açılması mümkündür. Davanın kısmi dava esasları çerçevesinde görülüp sonuçlandırılmaması alacaklara dava ve ıslah tarihlerinden itibaren faiz yürütülmemesi hatalıdır. 3.Davacı dava dilekçesinde ayrımcılık tazminatı olarak 1.000,00 TL talep etmiştir. Davacı ıslah dilekçesi ile ayrımcılık tazminatı talebini 1,00 TL’ye indirmiştir. Davacının dava dilekçesindeki 1.000,00 TL ayrımcılık tazminatı talebini 1,00 TL’ye indirmesi feragat niteliğindedir. Mahkemece yapılacak iş davacının 1.000,00 TL ayrımcılık tazminatı talebini reddetmek ve avukatlık ücretini takdir ederken bu miktarı hesaplamada gözetmektir. 4.Davacı gerek dava ve gerekse ıslah dilekçesinde bütün alacaklara en yüksek mevduat faizi uygulanmasını talep etmiştir. HMK 26.maddesi gereği taleple bağlı kalınarak yasal ilave tediye alacağına dava ve ıslah tarihlerinden itibaren en yüksek mevduat faizini aşmamak üzere yasal faiz yerine en yüksek mevduat faizine hükmedilmesi, ayrıca kabul edilen alacaklarının miktarlarını denetime elverişli olacak şekilde tek tek yazmadan toplam miktar üzerinden hüküm kurulması hatalı olup bozma nedenidir. SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı nedenlerle BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde davalıya iadesine, 06/06/2016 gününde oybirliğiyle karar verildi.