Kasten öldürme - Yargıtay 1. Ceza Dairesi 2017/3108 Esas 2019/4137 Karar Sayılı İlamı

1. Ceza Dairesi
Esas No: 2017/3108
Karar No: 2019/4137
Karar Tarihi: 07.10.2019

Kasten öldürme - Yargıtay 1. Ceza Dairesi 2017/3108 Esas 2019/4137 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme kararı, Ağır Ceza Mahkemesi'nde görülen bir kasten öldürme davasına ilişkindir. Sanığın maktulu kasten öldürme suçunun sübutu kabul edilmiş ve suç niteliği tayin edilerek 18 yıl hapis cezası verilmiştir. Sanık müdafiinin temyiz dilekçesi ve duruşmalı incelemeleri sonucunda, meşru savunmanın varlığına, takdiri indirim maddesinin uygulanması gerektiğine, suç vasfına, katılanların eksik inceleme ve değerlendirmeye haksız tahrik maddesinin uygulanmaması gerektiğine yönelik temyiz itirazları reddedilmiştir. Anayasa Mahkemesi'nin iptal kararındaki hususlar gözetilerek TCK'nin 53/1-2-3. maddesinin tatbikine yer verilmiştir. Kararın detaylı şekilde açıklanması için kanun maddeleri eklenmiştir. Karar oy birliği ile onaylanmıştır.
Kanun maddeleri: TCK'nin 81, 29, 53/1, 63 ve 54. maddeleri, CMUK'un 317. ve 322. maddeleri.

1. Ceza Dairesi 2017/3108 E. , 2019/4137 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Kasten öldürme
HÜKÜM : TCK"nin 81, 29, 53/1, 63 ve 54. maddeleri uyarınca 18 yıl hapis cezası.

TÜRK MİLLETİ ADINA

Katılanlar .... ve Türkiyan vekilinin katılanlar ... ve ... adına yapmış olduğu temyiz itirazının bunlara ilişkin vekaletnamesi bulunmadığından CMUK’un 317. maddesi uyarınca REDDİNE karar verilmiştir
Toplanan deliller karar yerinde incelenip, sanık ...’ın maktul ...’ı kasten öldürme suçunun sübutu kabul, oluşa ve soruşturma sonuçlarına uygun şekilde suç niteliği tayin, cezayı azaltıcı haksız tahrik sebeplerinin nitelik ve derecesi takdir kılınmış, savunmaları inandırıcı gerekçelerle reddedilmiş, incelenen dosyaya göre verilen hükümde düzeltme nedenleri dışında bir isabetsizlik görülmemiş olduğundan, sanık müdafiinin temyiz dilekçesi ve duruşmalı incelemedeki; meşru savunmanın varlığına, takdiri indirim maddesinin uygulanması gerektiğine, suç vasfına; katılanlar vekilinin eksik inceleme ve değerlendirmeye haksız tahrik maddesinin uygulanmaması gerektiğine, suç vasfına yönelen ve yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddiyle;
Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 tarih, 2014/140 esas ve 2015/85 sayılı kararı ile TCK"nin 53. maddesinin iptal edilen bölümleri nazara alındığında mahkemenin bu madde ile yaptığı uygulamalar ve sadece duruşmalarda kendisini vekil ile temsil ettiren katılanlar ... ve Türkiyan yerine tüm katılanlar lehine yazılı şekilde vekalet ücretine hükmedilmesi, kanuna aykırı ise de, bu hususlar yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, CMUK"un 322. maddesinin tanıdığı yetkiye dayanılarak hüküm fıkrasının mahsus bölümünde yer alan TCK"nin 53. maddesinin uygulanmasına ilişkin bölümün "Anayasa Mahkemesinin iptal kararındaki hususlar gözetilerek TCK"nin 53/1-2-3. maddesinin tatbikine" şeklinde değiştirilmesine, ayrıca "Katılanlar ... ve ... duruşmada kendilerini vekil ile temsil ettirdiklerinden 3.000,00 TL maktu vekalet ücretinin sanıktan alınarak adı geçen katılanlara verilmesine" ibaresinin hüküm fıkrasının ilgili bölümüne eklenmesine karar verilmek suretiyle DÜZELTİLEN hükümlerin tebliğnamedeki düşünce gibi ONANMASINA, 07/10/2019 gününde oy birliği ile karar verildi.
07/10/2019 gününde verilen işbu karar Yargıtay Cumhuriyet savcısı ..."in huzurunda ve duruşmada savunmasını yapmış bulunan sanık ... müdafii Avukat ..."in yokluğunda 10/10/2019 gününde usulen ve açık olarak anlatıldı.