MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Taraflar arasındaki asıl ve birleşen tespit davasının yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı asıl davanın kabulüne, birleşen davanın reddine yönelik olarak verilen hükmün süresi içinde asıl davada davalı vekilince temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü.

- K A R A R -
Asıl davada davacılar vekili, müvekkillerinin davalı şirketle kat karşılığı inşaat sözleşmesi yaptıklarını, bu sözleşmede 166 ada 21-22 ve 23 parsellerin tevhit edileceğinin kararlaştırıldığını, ancak davalı yüklenicinin sözleşmeyi tek taraflı olarak feshettiğini, gerekçe olarak sözleşme anında mevcut inşaat ruhsat ve imar durumunun değişmesinin ve sözleşmeye taraf diğer parsel maliklerinin rıza göstermemesiyle, sözleşmenin elde olmayan sebeplerle imkansız hale gelmesinin gösterildiğini, ahde vefa gereği davalının sözleşmeye bağlı olduğunu, tek taraflı feshi kabul etmediklerini, sadece 21 ve 22 parseller üzerine ve o parsellerin sahipleriyle yapılan yeni sözleşmeler çerçevesinde yapılan inşaatı kabul etmediklerini, sözleşmeleri gereği yapının inşasının mümkün bulunduğunun tespitine karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Birleşen davada davacılar vekili; asıl davada davalı şirketle sözleşme imzalayan arsa sahiplerini davalı gösterilerek, aynı talepleri onlara karşı tekrarlamıştır.
Asıl davada davalı şirket vekili ve birleşen davada davalılar, davanın reddini istemişlerdir.
Mahkemece iddia savunma ve dosya kapsamında; Çekmeköy belediyesinden gelen yazı cevaplarında, sözleşmenin kuruluş tarihinden sonra, imar durumunda sözleşmeyi imkansız kılacak ya da edimlere dengesini bozacak bir değişikliğin olmadığı, imar kısıtlamasının söz konusu olmadığı, davacıların malik olduğu 23 parsel dışlanarak, 21-22 ve 29 parsellerin tevhidine gidildiği; 30 parselin oluşturulduğu, bu çerçevede yüklenicinin dışında kalan sebeple imkansızlaşan ve tevhidi ortadan kaldıran bir değişiklik meydana gelmediği gerekçesiyle yüklenici şirketin akde vefa kuralı gereği sözleşmeyi ifa etmekle yükümlü olduğunun tespitine, diğer arsa sahiplerinin neticeden sorumlu olmadıkları gerekçesiyle onlar aleyhine açılan davanın husumet sebebiyle reddine karar verilmiştir.
Kararı, asıl davada davalı şirket vekili temyiz etmiştir.
Dava, arsa payı ve kat karşılığı inşaat sözleşmesinin geçerliliğinin tespitine ilişkindir.
Taraflar arasındaki sözleşme taliki şarta bağlı olarak yapılmıştır. davacılar bu şartın gerçekleşmesi halinde sözleşmenin tüm parsellerlerle geçerli hale geleceğini bile bile sözleşme imzalamışlardır. Ayrıca 21, 22 nolu parsel maliklerinin 29 nolu parsel tevhidi ile oluşan yeni parsel üzerinden arsa payı karşılığı inşaat sözleşmesi yaptıkları ve davacıların maliki olduğu 23 parseli sözleşme ve tevhid dışı bıraktıkları anlaşılmaktadır. Sonuç itibariyle tevhid taliki şartının davacılar açısından gerçekleşmediği ve sözleşmenin bu nedenle geçerli hale gelmediği sabittir. Diğer parsellerin ise yeni sözleşme yaptığı göz önünde bulundurulduğunda taliki şartın gerçekleşmeyeceği anlaşılmaktadır. Bu nedenle tevhid şartının gerçekleşmesi için sözleşmenin geçerli olduğuna karar verilemez.Mahkemenin bu konudaki aksi kabulü doğru olmadığı gibi, davalılar feshe konu sözleşmeyi birlikte imza altına aldıklarından sözleşmenin feshinde de davalıların hukuki yararları bulunduğundan 21 ve 22 nolu parsel maliklerine husumet düşmeyeceği gerekçesi de doğru değildir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle asıl davada davalı şirket vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün, davalı şirket yararına BOZULMASINA, peşin alınan harcın istek halinde temyiz edene iadesine, kararın tebliğinden itibaren 15 gün içerisinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere, 03.07.2018 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.