Defter ve belge gizleme - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2017/15378 Esas 2020/6420 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Defter ve belge gizleme
HÜKÜM : Mahkumiyet

Başka suçlardan dolayı Ceza İnfaz Kurumu"nda hükümlü olarak bulunan sanığın yokluğunda verilen mahkumiyet kararına ilişkin hüküm fıkrasına; 5271 sayılı CMK"nin 263/1. maddesi gereğince “cezaevinde bulunan sanığın tutuklu bulunduğu ceza infaz kurumu ve tutukevi müdürüne beyanda bulunmak suretiyle veya bu hususta bir dilekçe vererek kanun yollarına başvurabileceği” hususunun yazılmadığı cihetle; sanığın öğrenme üzerine verdiği temyiz dilekçesinin süresinde kabul edilerek yapılan incelemede;
Yapılan yargılamaya, toplanıp gerekçeli kararda gösterilerek tartışılan delillere, Mahkemenin oluşa uygun şekilde oluşan inanç ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre sanık ile katılan vekilinin diğer temyiz nedenleri yerinde görülmemiştir. Ancak;
1- 213 sayılı Kanun"un 139. maddesine göre vergi incelemesinin işyerinde yapılması gerektiği, ticari faaliyetine devam ettiği anlaşılan sanığa defter ve belgelerini ibraz etmesi için çıkarılan tebligatların, 16.06.2010 ve 27.11.2010 tarihlerinde sanığın iş yeri adresine tebliğ edildiğinin anlaşılması karşısında; hesapların dairede incelenmesine imkan veren 213 sayılı Kanun"un 139/2. maddesindeki istisnalardan birinin varlığının önceden belirlenip belirlenmediğinin incelemeyi yapan vergi denetmeninden sorulması, iş yeri dışında inceleme yapılması gerektiğine ilişkin bir tespit varsa buna ilişkin belgenin dosyaya ibrazının istenmesi, aksi takdirde yapılan tebligatın hukuki geçerliliği bulunmadığından sanığın beraatine karar verilmesi gerekirken, eksik araştırma ile mahkumiyetine hükmolunması,
2- Kabule göre;
a) Defter ve belgeleri gizleme suçu yönünden suç tarihi itibarıyla 5904 sayılı Kanunun 23. maddesi ile değişik 213 sayılı Kanun"un 359/a-2. maddesince öngörülen temel cezanın alt sınırının 18 ay olduğu gözetilmeyerek, sanık hakkında temel cezanın 6 ay olarak belirlenmesi suretiyle eksik ceza tayini,
b) Sanığın adli sicil kaydındaki hükümlülükler araştırılarak TCK"nin 58. maddesinin uygulanıp uygulanmayacağının tartışılmaması,
Yasaya aykırı, sanık ile katılan vekilinin temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Kanun‘un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nin 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 04.11.2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.