Yağma - Yargıtay 6. Ceza Dairesi 2017/957 Esas 2019/5801 Karar Sayılı İlamı

6. Ceza Dairesi
Esas No: 2017/957
Karar No: 2019/5801
Karar Tarihi: 25.11.2019

Yağma - Yargıtay 6. Ceza Dairesi 2017/957 Esas 2019/5801 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme 2017 yılında yağma suçu işleyen ve mahkum olan sanıkların temyiz başvurusunu değerlendirdi. Temyiz itirazlarından sadece bazıları kabul edilmedi. Ancak mahkeme, suç tarihinde 12-15 yaş aralığında olan bir sanık hakkında ve suç tarihinde 15-18 yaş aralığında olan diğer sanık hakkında sosyal inceleme raporu alınmamasını ve değer olarak gerçekten az olan şeylerin alınması durumunda ceza indirimi yapılmasının kabul edilemeyeceğini belirtti. Ayrıca, mağdura verilen zararların tazminatı için sanıkların eşit olarak sorumlu tutulması gerektiği vurgulandı. Mahkeme, yukarıda bahsedilen nedenlerle hükmün bozulmasına karar verdi. Detaylı kanun maddeleri:
- Suç tarihindeki yaş aralığına göre sosyal inceleme raporu alınması zorunlu. (5395 sayılı Çocuk Koruma Kanunu'nun 35. maddesi)
- Malın değerinin azlığı durumunda cezada indirim yapılabilmesi için, gereksinimlerini karşılayacak değerde olan şeylerin alınması yeterli değildir. (5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 150. maddesi)
- Suçu birlikte işleyen sanıkların zarar tazminatını eşit olarak karşılaması gerektirir. (5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 326/2. maddesi)

6. Ceza Dairesi 2017/957 E. , 2019/5801 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Yağma
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1- Suç tarihinde kayden 12-15 yaş aralığında olan sanık ... hakkında, 5395 sayılı ... Koruma Kanununun 35. maddesine göre sosyal inceleme yaptırılıp, raporunun aldırılmasının zorunlu olduğunun gözetilmemesi ve suç tarihinde 15-18 yaş grubunda bulunan sanık ... hakkında 5395 sayılı ... Koruma Yasasının 35/1. maddesi uyarınca sosyal inceleme yaptırılıp raporunun aldırılmaması ve aynı maddenin 3. fıkrası gereğince sosyal inceleme raporu aldırılmama nedeninin gerekçeli kararda tartışılmaması,
2- Kabule ve uygulamaya göre de;
a) 5237 sayılı TCK"nin 150. maddesinin 2. fıkrasındaki "Malın değerinin azlığı" kavramında yasa koyucunun amacı ve suçun işleniş biçimi, olayın özelliği ve sanığın özgülenen kastı da gözetilmek suretiyle, daha çoğunu alabilme olanağı varken, yalnızca gereksinimi kadar, değer olarak da gerçekten az olan şeylerin alınması durumunda, yasal ve gerekçeleri de açıklanarak uygulanabileceği; somut olayda sanıkların özgülediği herhangi bir miktar belirtmeksizin mağdurdan tehditle para istediğinin ve darp ederek cebinde bulunan tüm parasını, boynunda bulunan kaşkolunu ve kazağını aldıklarının mağdurun aşamalarda değişmeyen anlatımlarından anlaşılması karşısında, koşulları oluşmadığı halde aynı Yasanın 150/2. maddesiyle cezadan indirim yapılması,
b- Sanıkların mağdurdan zorla aldıkları kazağı üzerlerine olmaması nedeni ile mağdura iade ettiklerinin anlaşılması karşısında; mağdura kısmi iadeye onay verip vermediği sorularak, sonucuna göre TCK"nin 168/1. maddesinin uygulama koşullarının takdiri gerektiğinin düşünülmemesi,
c- Yaşı küçük sanıkların mahkemede beyanlarının alınması sırasında bulundurulan psikolog için sarf edilen ücretin yargılama gideri olarak yükletilmesine karar verilmesi,
d- Suçu birlikte işleyen sanıkların neden oldukları yargılama giderlerinden ayrı ayrı sorumlu tutulmaları yerine 5271 sayılı CMK"nin 326/2. maddesine aykırı olarak "Eşit olarak tahsiline" şeklinde karar verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanıklar ... ve ... savunmanlarının temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenlerle tebliğnameye uygun olarak BOZULMASINA, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi aracılığı ile 1412 sayılı CMUK’un 326/son maddesi uyarınca sanıkların kazanılmış haklarının korunmasına, 25/11/2019 tarihinde oy birliği ile karar verildi.