Danıştay 4. Daire 2016/16269 Esas 2021/3683 Karar Sayılı İlamı

T.C.
D A N I Ş T A Y
DÖRDÜNCÜ DAİRE
Esas No : 2016/16269
Karar No : 2021/3683

TEMYİZ EDEN (DAVALI) : … Vergi Dairesi Başkanlığı
(… Vergi Dairesi Müdürlüğü)
KARŞI TARAF (DAVACI) : …

İSTEMİN KONUSU : … Vergi Mahkemesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.
YARGILAMA SÜRECİ :
Dava konusu istem: Davacı adına, vergi inceleme raporuna istinaden resen tarh edilen 2010/1-12 dönemi vergi ziyaı cezalı gelir (stopaj) vergisi ile 2010/1-3, 10-12 dönemleri geçici verginin kaldırılması i istenilmiştir.
İlk Derece Mahkemesi kararının özeti: Vergi Mahkemesince verilen kararda; davacının düzenlediği komisyon faturalarının anılan firmalar hakkında düzenlenen vergi tekniği raporları doğrultusunda sahte olduğu kabul edilse dahi komisyoncunun kendi adına mal alım satımı yapan kişi olarak kabul edilemeyeceğinden ve özellikle üçüncü kişiye satılmak üzere gönderilen malın alıcısı durumunda olmadığından zirai ürün komisyonculuğu ile iştigal edenlerin satılmak üzere kendilerine gönderilen ürünleri bizzat kendilerinin ve hangi çiftçilerden satın aldıkları tespiti yapılan çiftçiye ödemelerin ne şekilde yapıldığı, incelenen olayda olduğu üzere ürünlerin sahte irsaliyelerle davacı ortaklık tarafından mı yoksa başka kişiler tarafından mı hal'e getirildiği hususları somut olarak ortaya konulmadan salt " komisyon faturalarının paravan firmalar adına düzenlendiği " tesbitinden hareketle davacının satışını yaptığı ürünü çiftçiden temin ettiği şeklindeki kabul ve varsayıma dayalı olarak teklif dönemleri için adına re'sen yapılan cezalı tarhiyatların yasal ve hukuki dayanağının bulunmadığı sonucuna varılmıştır. Belirtilen gerekçelerle davanın kabulüne karar verilmiştir.
TEMYİZ EDENİN İDDİALARI: Toptancı halinde yaş sebze meyve komisyonculuğu alanında faaliyet gösteren davacı ortaklığın, bir kısım alış satış işlemlerini gerçek usulde vergilendirilmeyen çiftçiden (müstahsil) ürün temin edip kendi namı ve hesabına yapmasına karşın bunları komisyon karşılığı yapılan satışlar gibi kayıt ve beyanlarına intikal ettirdiği, bu durumu gizleyebilmek ve stopaj yükümlülüğünden kaçınmak amacıyla tevkifata tabi olmayan ve haklarında vergi tekniği raporları bulunan bazı firmaların malını satmış gibi adlarına faturalar düzenlediğinin inceleme ile tesbit edildiği, yapılan komisyon satışlarına isabet eden ve beyan dışı kalan gelir-stopaj tutarlarının hazineye intikal ettirilmesinin gerektiği, yapılan cezalı tarhiyatların da bu sebebe dayalı olduğu, kararın bozulması gerektiği ileri sürülmektedir.
KARŞI TARAFIN SAVUNMASI : Temyiz isteminin reddi gerektiği savunulmuştur.
TETKİK HÂKİMİ : …
DÜŞÜNCESİ : Temyiz isteminin kabulü gerektiği düşünülmektedir.

TÜRK MİLLETİ ADINA
Karar veren Danıştay Dördüncü Dairesince, Tetkik Hâkiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği görüşüldü:
İNCELEME VE GEREKÇE :
6100 sayılı Hukuk Muhakemesi Kanununun "Kesin Hüküm" başlıklı 303/1.maddesinde: "Bir davaya ait şeklî anlamda kesinleşmiş olan hükmün, diğer bir davada maddi anlamda kesin hüküm oluşturabilmesi için, her iki davanın taraflarının, dava sebeplerinin ve ilk davanın hüküm fıkrası ile ikinci davaya ait talep sonucunun aynı olması gerekir." hükmü yer almaktadır.
Yargılama usulünde kesin hüküm, tarafları, konusu ve sebebinin aynı olan bir davada verilen ve kesinleşen hüküm sebebiyle tarafları, konusu ve sebebi aynı olan yeni bir davanın açılamayacağını ifade etmektedir.
İdari işlemler yönünden de, dava konusu edilmek suretiyle işlemin yargısal denetimi sağlanmakta ve ilgililer yönünden hukuki sonuçlar doğurmakta olup, aynı işlemin, aynı kişi tarafından, aynı hukuki sebeplere bağlı olarak aynı yargı mercilerince yargısal denetiminin yaptırılması kesin hüküm nedeniyle mümkün değildir.
Dosyanın incelenmesinden; davacı hakkında düzenlenen vergi inceleme raporuna istinaden davacı şirket hakkında 2010/1-12 dönemi vergi ziyaı cezalı gelir-(stopaj) vergisi ile 2010/1-3, 10-12 dönemleri geçici verginin tarh edildiği ve iptali istemiyle dava açıldığı, ... Vergi Mahkemesinin … E. ve … K. sayılı kararıyla vergi tekniği raporunun davacıya tebliğ edilmediği gerekçesiyle davanın kabulüne, dava konusu ihbarnamenin iptaline karar verildiği, kararın davalı idare tarafından temyizi üzerine temyizi aşamasında davacının 6736 sayılı yasa kapsamında dava safhasında bulunan bu borcunu yapılandırması nedeniyle Danıştay 4. Dairesinin 08/12/2016 tarih 2015/7609 E. 2016/3967 K. saylı kararıyla uyuşmazlık hakkında karar verilmesine yer olmadığına karar verildiği, bu arada Mahkemenin kabul kararı üzerine davalı idare tarafından dava konusu ihbarnamenin terkin edildiği, akabinde davacı şirket hakkında vergi/ceza ihbarnamesinin düzenlendiği ve vergi tekniği raporu ile birlikte davacıya tebliğ üzerine dava konusu vergi/ceza ihbarnamesinin iptali istemiyle bu kez de dava konusu ... Vergi Mahkemesinin E:… dosyası ile dava açıldığı, Mahkeme tarafından davanın kabulüne karar verildiği anlaşılmıştır.
Bu durumda davacı hakkında düzenlenen vergi inceleme raporuna istinaden davacı şirket hakkında 2010/1-12 dönemi vergi ziyaı cezalı gelir-(stopaj) vergisi ile 2010/1-3, 10-12 dönemleri geçici vergi tarhiyatlarının iptali istemiyle ...Vergi Mahkemesinin … E. sayılı dosyasıyla açılan davanın netice itibariyle "dava hakkında karar verilmesine yer olmadığına" kararı ile sonuçlandığı ve bu kararın da kesinleştiği anlaşıldığından, tarafları sebebi ve konusu aynı olan sadece ihbarname numaraları farklı olan iş bu davanın kesin hüküm nedeniyle esasının incelenmesi olanağı bulunmadığından verilen kararda hukuka uyarlık bulunmamaktadır.

KARAR SONUCU :
Açıklanan nedenlerle;
1.Temyiz isteminin kabulüne,
2.Temyize konu ... Vergi Mahkemesinin … tarih ve E:..., K:… sayılı kararının BOZULMASINA,
3.Yeniden bir karar verilmek üzere dosyanın anılan Vergi Mahkemesine gönderilmesine,
4.2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun (Geçici 8. maddesi uyarınca uygulanmasına devam edilen) 54. maddesinin 1. fıkrası uyarınca bu kararın tebliğ tarihini izleyen onbeş (15) gün içinde kararın düzeltilmesi yolu açık olmak üzere, 30/06/2021 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.