5607 sayılı Kanuna Aykırılık - Yargıtay 19. Ceza Dairesi 2019/15078 Esas 2020/722 Karar Sayılı İlamı

19. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/15078
Karar No: 2020/722
Karar Tarihi: 30.01.2020

5607 sayılı Kanuna Aykırılık - Yargıtay 19. Ceza Dairesi 2019/15078 Esas 2020/722 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Antalya 1. Asliye Ceza Mahkemesi, sanık hakkında gümrük kaçakçılığı suçundan mahkumiyet hükmü vermiş ve bu karar temyiz edilmiştir. Temyiz isteği incelendiğinde, hükümde bir reddi nedeni olmadığı görülmüş ve dosyanın esasına geçilmiştir. Hüküm içeriğinde, gümrük kaçakçılığı suçlarının devletin egemenlik hakkını ihlal ettiği, vergi kaybına neden olduğu ve kamusal hizmetlerin finansmanında güçlük yarattığı belirtilmiştir. Ayrıca, sanık hakkında önceki bir davadan dolayı bozma kararı verildiği için dosyaların birleştirilip yeniden değerlendirilmesi gerektiği vurgulanmıştır. Hükümde, kanuni sonucu olarak sanığın hak yoksunluklarına hükmedilmiş olmasına rağmen Anayasa Mahkemesi kararı nedeniyle yeniden değerlendirme yapılması gerektiği de belirtilmiştir. Son olarak, sigara kaçakçılığına ilişkin keşif yapılarak sanık aleyhine sebep olmadığı yargılama giderine hükmedilmesi kararlaştırılmıştır.
Kanun Maddeleri:
- 5607 sayılı Kaçakçılıkla Mücadele Kanunu
- TCK'nin 43/1. maddesi: Aynı mağdura karşı değişik zamanlarda aynı suçu birden fazla işleyen kişi hakkında ceza artırımı uygulanır.
- 5237 sayılı Türk Ce

19. Ceza Dairesi 2019/15078 E. , 2020/722 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : 5607 sayılı Kanuna Aykırılık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun süresi, kararın niteliği ve suç tarihine göre dosya incelendi, gereği görüşülüp düşünüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede, başkaca temyiz sebepleri yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1- Gümrük kaçakçılığı suçlarında korunan hukuki yarar; Devletin egemenlik hakkının bir kısmı olarak ortaya çıkan kendi milli sınırları dahilindeki her türlü eşya giriş ve çıkışını kontrol etme ve düzenleme yetkisidir. Anılan fiiller ile devletin söz edilen egemenlik hakkının ihlali ile birlikte devletin vergilendirme hakkı ve mali yararlarını da ihlal ettiği kuşkusuzdur. Verginin ise devletin kamu hizmetlerini finanse etmek için toplumu oluşturan kişilerden zorunlu olarak alınan ekonomik değerler olduğu nazara alındığında gümrük kaçakçılığı suçlarının vergi kaybına sebep olması sonucu, kamu hizmetlerinin finansmanında güçlükler doğuracağı muhakkaktır. Bu itibarla, gümrük kaçakçılığı suçlarının mağdurunun da devletin yürüttüğü kamu hizmetlerinden yararlanan bireylerden oluşan toplum olduğu cihetle;
UYAP ortamında yapılan araştırmada, sanık hakkında; 17/09/2013 tarihinde işlediği aynı suç nedeniyle açılan kamu davası üzerine, Antalya 1. Asliye Ceza Mahkemesi"nce verilen 2013/365 Esas, 2014/636 Karar sayılı hükmün dairemizce incelenerek aynı tarihte bozulmasına karar verilmesi, karşısında,
Anılan dosya getirtilip incelenerek mümkünse birleştirilmesi, suç ve iddianame tarihleri dikkate alınıp hukuki kesintinin iddianamenin düzenlenmesiyle gerçekleşeceği gözetilmek sureti ile sanığın bir suç işleme kararının icrası kapsamında, değişik zamanlarda aynı mağdura karşı aynı suçu birden fazla işleyip işlemediğinin ve hakkında TCK"nin 43/1. maddesinin uygulanması gerekip gerekmediğinin tartışılması zorunluluğu,
2- Kasıtlı suçtan hapis cezasına mahkumiyetin kanuni sonucu olarak sanık hakkında 5237 sayılı TCK"nin 53. maddesi uyarınca hak yoksunluklarına hükmedilmiş ise de, 24/11/2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanan Anayasa Mahkemesinin 08/10/2015 tarih ve 2014/140 E., 2015/85 K. sayılı kararı ile anılan maddenin bazı hükümlerinin iptal edilmiş olması nedeniyle yeniden değerlendirme yapılması zorunluluğu,
3- Bandrolsüz olduğu hususunda itiraz ve tereddüt bulunmayan sigaralar ile ilgili keşif yapılarak sanık aleyhine sebep olmadığı yargılama giderine hükmedilmesi,
Kanuna aykırı ve sanığın temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görüldüğünden HÜKMÜN, tebliğnameye aykırı olarak 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nin 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayarak sürdürülüp sonuçlandırılmak üzere dosyanın mahkemesine gönderilmesine, 30/01/2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.