Yargıtay 22. Hukuk Dairesi 2014/21408 Esas 2015/34237 Karar Sayılı İlamı

Y A R G I T A Y İ L A M I

MAHKEMESİ : Bilecik 1. Asliye Hukuk Mahkemesi
TARİHİ : 13/05/2014
NUMARASI : 2013/374-2014/143

DAVA: Davacı, kıdem, ihbar tazminatı, yıllık izin ile fazla mesai ücreti alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır.
Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı İsteminin Özeti:
Davacı, iş sözleşmesinin haklı olmayan sebeple davalı tarafından sona erdirildiğini ileri sürerek, kıdem ve ihbar tazminatları ile yıllık izin ücreti ve fazla mesai ücreti alacaklarının hüküm altına alınmasını talep etmiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalı, davanın reddini istemiştir.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan deliller ve bilirkişi raporuna dayanılarak davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Temyiz:
Kararı davalı vekili temyiz etmiştir.
Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Yıllık izinlerin kullandırıldığı noktasında ispat yükü işverene aittir. İşveren yıllık izinlerin kullandırıldığını imzalı izin defteri veya eşdeğer bir belge ile kanıtlamalıdır.
Somut olayda mahkemece, davalının ispat yükünü yerine getirmediği gerekçesiyle, davacı işçinin tüm çalışma süresi boyunca yıllık izin hakkını kullanmadığı kabul edilmiştir. Ne var ki, davacı dava dilekçesinde, beş yıl süreyle her yıl yedişer gün izin kullandığını toplam otuzbeş gün yıllık izin hakkının bulunduğunu beyan etmiştir. Davacının toplam otuzbeşgünlük yıllık izin hakkının bulunduğu kabul edilerek yıllık izin ücret alacağı hesaplanması gerekirken talep aşılmak suretiyle karar verilmesi hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.
Sonuç:
Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebepten dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 10.12.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.