Yargıtay 9. Hukuk Dairesi 2016/24281 Esas 2019/22354 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
9. Hukuk Dairesi
Esas No: 2016/24281
Karar No: 2019/22354
Karar Tarihi: 12.12.2019

Yargıtay 9. Hukuk Dairesi 2016/24281 Esas 2019/22354 Karar Sayılı İlamı

9. Hukuk Dairesi         2016/24281 E.  ,  2019/22354 K.

    "İçtihat Metni"


    MAHKEMESİ :İŞ MAHKEMESİ

    Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi taraflar vekilleri tarafından istenilmekle, temyiz taleplerinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

    YARGITAY KARARI

    A) Davacı İsteminin Özeti:
    Davacı vekili; müvekkilin 10.08.2012-21.08.2014 tarihleri arasında davalı işyerinde şoför olarak en son net 2.000,00 TL ücretle çalıştığını, iş akdini ücretlerinin ödenmemesi nedeniyle haklı nedenle feshettiğini iddia ederek; kıdem tazminatı, yıllık ücretli izin, asgari geçim indirimi, fazla mesai ile ulusal bayram ve genel tatil alacaklarının davalıdan tahsilini talep etmiştir.
    B) Davalı Cevabının Özeti:
    Davalı vekili, davanın reddini talep etmiştir.
    C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:
    Mahkemece, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanılarak davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
    D) Temyiz:
    Kararı, taraflar vekilleri temyiz etmiştir.
    E) Gerekçe:
    1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre tarafların aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
    2-Davacı en son ücretinin net 2.000 TL olduğunu iddia etmiş, davalı ise kayıtlardaki ücreti savunmuştur. Emsal ücret araştırması ile tanık beyanlarından davacının ücretinin net 1.900 TL. olduğu anlaşılmakla, ücretin 1.000 TL net olduğunun kabulü hatalıdır.
    Mahkemece yapılacak iş, ücreti 1.900 TL net olarak kabul edip hesaplama yapılan ek bilirkişi raporunu hükme esas almaktır.

    3-Davacının talep ettiği yıllık ücretli izin alacağı 466,71 TL olarak hüküm altına alınmış ise de; davalı vekilinin sunduğu ve davacı işçinin de imzasını taşıyan belgede izin ücreti karşılığı olarak 466,66 TL ödeme yapıldığının yazılı olduğu anlaşılmakla, söz konusu belge davacı asile gösterilip belgeye, imzaya ve ödemeye ilişkin beyanı alındıktan sonra oluşacak duruma göre izin ücreti talebinin yeniden değerlendirilmesi için kararın bozulması gerekmiştir.
    F) Sonuç:
    Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı nedenlerden dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine 12.12.2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.






    Bu web sitesi, sisteminin bir üyesidir.