Sahte fatura düzenleme - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2020/870 Esas 2020/6400 Karar Sayılı İlamı

11. Ceza Dairesi
Esas No: 2020/870
Karar No: 2020/6400
Karar Tarihi: 04.11.2020

Sahte fatura düzenleme - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2020/870 Esas 2020/6400 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesinde görülen sahte fatura düzenleme suçuna ilişkin iki farklı hüküm bulunmaktadır. İlki, 2005 yılında verilen karar olup, yüklenen suçun ceza sınırının üstünde dava zamanaşımı gerçekleştiğinden dolayı düşme ve beraat kararı verilmiştir. İkinci hüküm ise 2007 yılındaki suçtan dolayı verilmiştir. Burada da suçun ceza sınırının üstünde dava zamanaşımı gerçekleştiği kabul edilerek, sanık hakkında açılan kamu davasının gerçekleşen zamanaşımı nedeniyle düşürülmesine karar verilmiştir. Bu konuda 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 66/1-e ve 67/4 maddeleri incelenerek karar verilmiştir. Kararda ayrıca 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 8/1. maddesi ve 1412 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 321 ve 322. maddelerine de değinilmiştir.

11. Ceza Dairesi 2020/870 E. , 2020/6400 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Sahte fatura düzenleme
HÜKÜM : Düşme, beraat

I- 2005 takvim yılında sahte fatura düzenleme suçundan kurulan hükme yönelik katılan vekilinin temyiz nedenlerinin incelenmesinde;
Bozmaya uyularak yapılan yargılamada; sanığa yüklenen “2005 takvim yılında sahte fatura düzenleme” suçunun 213 sayılı yasanın 359/b-1 maddesindeki cezasının üst sınırına göre 5237 sayılı kanunun TCK’nin 66/1-e ve 67/4 maddelerinde öngörülen dava zamanaşımının, suç tarihinden hüküm tarihine kadar gerçekleştiği ve kamu davasının vaki zamanaşımı nedeniyle düşürülmesinin gerekçeleri gösterilerek mahkemece kabul ve takdir kılınmış olduğundan katılan vekilinin yerinde görülmeyen temyiz nedenlerinin reddiyle hükmün ONANMASINA,
II- 2007 takvim yılında sahte fatura düzenleme suçundan kurulan hükme yönelik katılan vekilinin temyiz nedenlerinin incelenmesine gelince;
Sanığa yüklenen “2007 takvim yılında sahte fatura düzenleme” suçunun Kanundaki cezasının üst sınırına göre 5237 sayılı TCK"nin 66/1-e ve 67/4. maddelerinde öngörülen dava zamanaşımının, suç tarihinden temyiz inceleme tarihine kadar gerçekleştiği anlaşılmış ve katılan vekilinin temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görüldüğünden, sair yönleri incelenmeyen hükmün 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nin 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA; ancak yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen bu hususta aynı yasanın 322. maddesinde öngörülen yetkiye dayanılarak karar verilmesi mümkün olduğundan, sanık hakkında açılan kamu davasının gerçekleşen zamanaşımı nedeniyle 5271 sayılı CMK’nin 223/8. maddeleri uyarınca DÜŞMESİNE, 04/11/2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.