Borçlunun ödeme şartını ihlâl suçundan sanık ...’nin, 2004 sayılı İcra ve İflas Kanunu’nun 340. maddesi gereğince 3 aya kadar tazyik hapsi ile cezalandırılmasına dair İstanbul 4. İcra Ceza Mahkemesinin 16/10/2018 tarihli ve 2018/137 esas, 2018/407 sayılı kararı aleyhine Adalet Bakanlığının 14/05/2019 gün ve 94660652-105-34-5553-2019-Kyb sayılı kanun yararına bozma istemini içeren yazısı ekindeki dava dosyası Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 23/05/2019 gün ve KYB.2019-55242 sayılı ihbarnamesi ile Dairemize gönderilmekle okundu.
Anılan ihbarnamede;
6217 sayılı Yargı Hizmetlerinin Hızlandırılması Amacıyla Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanun’un 6. maddesi ile değişik, 2004 sayılı İcra ve İflas Kanunu’nun, “Nafaka alacaklarına ilişkin takipler hariç, alacak miktarı Asgari Ücret Tespit Komisyonu tarafından her yıl belirlenen aylık en yüksek brüt asgari ücret tutarının altında kalan takiplerde bu Kanunda öngörülen disiplin ve tazyik hapsi uygulanmaz” şeklindeki 354/4. maddesi karşısında, takibe konu asıl alacak miktarının 1.271,00 Türk lirası olduğu, 2016 yılı itibariyle Asgari Ücret Tespit Komisyonunca belirlenen asgari ücret miktarının ise 1.647,00 Türk lirası olduğu gözetilmeden yazılı şekilde karar verilmesinde, isabet görülmediği gerekçesiyle 5271 Sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 309.maddesi uyarınca anılan kararın kanun yararına bozulması isteminde bulunulmakla gereği görüşülüp düşünüldü;
Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının kanun yararına bozma istemine dayanan ihbarname içeriği yerinde görüldüğünden, İstanbul 4. İcra Ceza Mahkemesinin 16/10/2018 tarihli ve 2018/137 esas, 2018/407 sayılı kararının CMK’nın 309/4-d maddesi uyarınca BOZULMASINA, sanık hakkında ödeme şartını ihlal eyleminden dolayı hükmolunan tazyik hapsinin kaldırılmasına, bu eylemle ilgili olarak tazyik hapsi infaz edilmekte ise salıverilmesine; 26/06/2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.