3. Ceza Dairesi 2018/10090 E. , 2019/4853 K.
"İçtihat Metni"MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
HÜKÜM : Mahkumiyet
Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü:
1) Sanıklar ..., ..., ... ve suça sürüklenen çocuk ... hakkında 6136 sayılı Kanun"a muhalefet suçundan kurulan kararlara yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 03.02.2009 gün 2009/13-12 sayılı kararı uyarınca, sanık hakkında verilen 5271 sayılı CMK"nin 231. maddesi gereğince hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararının, CMK"nin 231/12. maddesi uyarınca itirazı kabil olup, temyizi mümkün bulunmadığından, itiraz mercii tarafından tetkik edilmek üzere, dosyanın temyizen incelenmeksizin mahalline iadesi için Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,
2) Sanık ... hakkında katılanlar ... ve ..."ya karşı kasten yaralama suçundan hükmolunan mahkumiyet hükümleri ile 6136 sayılı Kanun"a muhalefet suçundan hükmolunan mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Sanığa yüklenen suçların gerektirdiği cezanın türü ve üst haddine göre, suç tarihi olan 30.11.2015 tarihi ile temyiz inceleme tarihi arasında 5237 sayılı TCK"nin 66/1-e, 67/4. maddelerinde öngörülen 12 yıllık olağanüstü zamanaşımı süresinin gerçekleşmiş bulunduğunun anlaşılması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın ve katılanların temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten 6723 sayılı Kanun’un 33. maddesi ile değişik 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca istem gibi BOZULMASINA ve gerçekleşen zamanaşımı nedeniyle sanık hakkında açılan kamu davalarının 5271 sayılı CMK"nin 223/8. maddesi uyarınca DÜŞÜRÜLMESİNE,
3) Sanıklar ..., ... ve ... hakkında müştekiler ... ve ..."e karşı kasten yaralama suçları, sanık ... hakkında katılan ..."e karşı kasten yaralama suçu, suça sürüklenen çocuk ... hakkında katılan ... ve mağdur ..."e karşı kasten yaralama suçundan kurulan mahkumiyet hükümlerine yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Mağdur ..."in yaralanması hakkında Erciyes Üniversitesi Tıp Fakültesi Hastanesince 20.09.2006 tarihinde plastik cerrahi öğretim üyesi tarafından düzenlenen raporun geçici rapora istinaden düzenlendiği anlaşıldığından tebliğnamenin (2) numaralı bozma düşüncesine iştirak edilmemiştir.
a) Tarafların karşılıklı olarak kavga ettikleri ve alınan doktor raporuna göre her iki tarafında yaralandığı olayda, ilk haksız hareketin hangi taraftan geldiği hususunda taraflar arasında farklı beyanlar bulunduğu, Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 22.10.2002 tarih ve 2002/4-238 Esas, 367 sayılı Kararı uyarınca ve bu kararla uyumlu Ceza Dairelerin yerleşmiş ve süreklilik gösteren kararlarında kabul edildiği üzere, ilk haksız hareketin kimden kaynaklandığı şüpheye yer bırakmayacak şekilde belirlenemediğinde şüpheli kalan bu halin sanıklar lehine değerlendirilmesi gerektiğinin belirtilmesi karşısında, sanıkların lehine 5237 sayılı TCK"nin 29. maddesinde düzenlenen haksız tahrik hükümlerinin uygulanıp uygulanmayacağının tartışılması gerektiğinin gözetilmemesi,
b) Suça sürüklenen çocuk ... ve sanık ... hakkında üzerilerine atılı kasten yaralama suçlarından mahkumiyet kararı verilmiş ise de, gerekçeli kararda hangi delile üstünlük tanındığı açıklanmadan soyut gerekçelerle mahkumiyetlerine karar verilmesi ve yine gerekçeli kararda sanıkların tamamının elinde atış artığının tespit edildiğinin kabul edilmesi karşısında 20.12.2005 tarihli ekspertiz raporuna göre sanık ... ve suça sürüklenen çocuk ..."ın el svaplarında atış artığının bulunmadığının gözetilmemesi,
Kabule göre de;
c) Sanıklar yönünden 5237 sayılı TCK"nin 53. maddesi gereğince hak yoksunları uygulanırken, Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 gün ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanan 08.10.2015 gün ve 2014/140 Esas - 2015/85 Kararının gözetilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın, suça sürüklenen çocuk müdafiinin, katılan sanıkların ve katılan sanık ... müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükümlerin bu sebeplerden 6723 sayılı Kanun"un 33. maddesi ile değişik 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, 07.03.2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.
